Pies asystent osoby niepełnosprawnej

Pies pomocnik potrafi wykonać wiele poleceń; otwiera szafę, podaje upuszczone przedmioty, zapala światło, jest też bardzo pomocny przy ubieraniu się i ścieleniu łóżka. Takie właśnie psy, które służą pomocą osobom niepełnosprawnym poruszającym się na wózkach szkoli stowarzyszenie Alteri z Krakowa.

Stowarzyszenie terapii wspomagającej Alteri funkcjonuje od 2003 roku. Na początku swej działalności realizowało pomysł szkolenia dorosłych zwierząt na psy pomocników (ang. assistance dog), ale ta idea nie sprawdziła się. Obecnie Alteri tresuje trzy szczeniaki - rasy labrador, nova scotia duck tolling retriever oraz bouvier des flanders. Pięć osób zadeklarowało chęć posiadania takiego czworonożnego pomocnika.

Monika Wysokińska z Alteri wyjaśnia, że na psa pomocnika najlepiej nadają się rasy łagodne i przyjacielskie, w szczególności retrievery, które uwielbiają aportować i nosić przedmioty w pysku. Podczas tresury szczeniaki mieszkają z instruktorami wolontariuszami (troje w Krakowie i jeden w Gdańsku). Najpierw psy podlegają socjalizacji, polegającej na oswajaniu ich z wszelkimi możliwymi miejscami i sytuacjami.

Szkolenie psa pomocnika w Alteri trwa około pół roku. Koszt zakupu szczeniaka, wyżywienia i wyprawki (psy noszą specjalne fartuszki) to ok. 5-6 tys. zł. Część z tych kosztów pokrywa stowarzyszenie, część sponsorzy.

Jak starać się o psa pomocnika w Alteri?

Trzeba się skontaktować ze stowarzyszeniem Alteri, złożyć wniosek o przyznanie psa pomocnika i czekać, aż zwierzak zostanie wytresowany. Potem następuje spotkanie kontaktowe osoby starającej się o psa, czworonoga i instruktora, który ocenia, czy człowiek i pies stworzą dobraną parę. Wreszcie zapada decyzja o współpracy osoby niepełnosprawnej i psa pomocnika. Zwierzę mieszka z nowym opiekunem, który zawsze może skorzystać z pomocy psiego trenera. Stowarzyszenie Alteri przekazuje psy osobom niepełnosprawnym nieodpłatnie.

Kontakt do stowarzyszenia:
www.alteri.ipon.pl
ul. Rakowicka 18A, Kraków

Źródło: gazeta.pl (Kraków, 8 lutego 2004 r.)
Opracowanie: Paweł Prokop