Odmowa dowozu ucznia niepełnosprawnego do szkoły

Mój syn dostał odmowę z gminy dowozu do szkoły przysposabiającej do pracy. Syn ukończył 21 lat, ma niepełnosprawność intelektualną w stopniu umiarkowanym sprzężoną. Gmina powołała się na przepis art. 39. Prawo oświatowe pkt 4. Syn rozpoczął już naukę w roku szkolnym 2019/2020 w Zespole Kształcenia Specjalnego nr 1, gmina twierdzi że nie jest to ośrodek rewalidacyjno-wychowawczy i odmawia dowozu z dniem 1 września 2020. Ja nie mam możliwości dowozu syna do szkoły, czy istnieją jakieś przesłanki prawne, aby gmina zmieniła decyzję i syn mógł kontynuować rozpoczętą naukę (poza dowozem własnym). 

Szanowna Pani,

zgodnie z art. 39 ust. 4 pkt 1 ustawy – Prawo oświatowe do obowiązków gminy należy zapewnienie niepełnosprawnym uczniom, objętym kształceniem specjalnym, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej, a uczniom z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym – także do najbliższej szkoły ponadpodstawowej. Transport i opiekę trzeba zapewnić do końca roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym uczeń kończy 21. rok życia.

W przypadku dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim, a także dzieci i młodzieży z niepełnosprawnościami sprzężonymi, gdy jedną z niepełnosprawności jest niepełnosprawność intelektualna, gmina musi zapewnić bezpłatny transport i opiekę w czasie przewozu do ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego. Obowiązek ten ciąży na gminie do końca roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym osoba z niepełnosprawnością kończy: 24. rok życia – w przypadku uczniów z niepełnosprawnościami sprzężonymi albo 25. rok życia – w przypadku uczestników zajęć rewalidacyjno-wychowawczych (art. 39 ust. 4 pkt 2).

Pani syn skończył 21 lat, a szkoła, do której uczęszcza to nie jest ośrodek rewalidacyjno-wychowawczy, stąd odmowa przez gminę dowozu do szkoły. Niemniej możliwość taką, w drodze wyjątku, daje art. 39 ustęp 4a: Gmina może zorganizować dzieciom i młodzieży niepełnosprawnej, których kształcenie i wychowanie odbywa się na podstawie art. 127, bezpłatny transport i opiekę w czasie przewozu do szkoły ponadpodstawowej oraz ośrodka, o którym mowa w art. 2 pkt 7, również w przypadkach, w których nie ma takiego obowiązku. Wszystko zależy więc od dobrej woli władz gminy.

Podstawa prawna: ustawa z 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 996 ze zm.).

Z poważaniem,

Anita Siemaszko, prawnik