Odliczenie od podatku za dojazd na rehabilitację
Dlaczego chcąc odliczyć od podatku koszty dojazdu do szpitala, na rehabilitację i inne muszę posiadać samochód lub być jego współwłaścicielem? Mam 67 lat, niepełnosprawność o stopniu umiarkowanym, na stałe, mieszkam na wsi, jestem emerytką o niskim dochodzie, wdowa i nie stać mnie na zakup samochodu. Prosząc kogoś o podwiezienie do lekarza muszę zapłacić. Proszę mi coś doradzić.
Szanowna Pani,
na podstawie art. 26 par. 7a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się poniesione na:
- używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;
-
odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:
- osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,
- osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż karetka transportu sanitarnego
Z przepisów powyżej wynika, że posiadając umiarkowany stopień niepełnosprawności i jadąc taksówką na zabiegi rehabilitacyjne, lecznicze (np. seria zastrzyków) może Pani takie przejazdy odliczyć na podstawie faktury. Z kolei przejazdów taksówką na wizyty u lekarza nie można odliczyć ponieważ wizyty nie są zabiegami leczniczo-rehabilitacyjnymi. Odliczenie wydatków za przejazd bez faktury np. zapłata sąsiadowi za podwiezienie nie jest niemożliwe.
Niestety, ustawodawca nie uwzględnił wykluczenia komunikacyjnego mieszkańców wsi i małych miejscowości.
Z poważaniem,
Anita Siemaszko, prawnik