Czy pracodawca powinien płacić mi za nadgodziny?

Pracuję po 10 godzin dziennie. Czy pracodawca powinien płacić mi za godziny nadliczbowe? Dodam, że wyraziłem zgodę na pracę po tyle godzin, a lekarz nie widział przeciwskazań.

Szanowny Panie,

zgodnie z art. 15. 1. ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych - czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo.

Czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo.

Osoba niepełnosprawna nie może być zatrudniona w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych.

Natomiast zgodnie z art. 16. w/w ustawy, przepisów art. 15 nie stosuje się:

1. do osób zatrudnionych przy pilnowaniu oraz
2. gdy, na wniosek osoby zatrudnionej, lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą wyrazi na to zgodę.

Koszty badań, o których mowa w ust. 1 pkt 2, ponosi pracodawca.

W celu odpowiedzi na Pana pytanie, należy zapoznać się z Pana orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności, z treścią zaświadczenia lekarskiego oraz harmonogramem Pana czasu pracy i systemem rozliczeniowym.

Warto zapoznać się z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 6 lipca 2005 roku (sygn. akt III PK 51/05), w którym skład orzekający stwierdził – „ustalenie w umowie o pracę zawartej z pracownikiem niepełnosprawnym w stopniu umiarkowanym 8-godzinnego dnia pracy zamiast zgodnego z prawem 7-godzinnego oznacza, że za każdą przepracowaną ósmą godzinę ma on prawo do wynagrodzenia w wysokości 1/7 dziennego wynagrodzenia wynikającego z umowy i do dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych”.

W innym wyroku Sąd Najwyższy stwierdził – „Za ósmą godzinę pracy w ciągu doby niepełnosprawnemu pracownikowi należy się rekompensata z tytułu wykonywania obowiązków w nadgodzinach. Pracodawca nie może twierdzić, że nieprzestrzeganie ustawowego limitu czasu pracy takich osób może być dla nich korzystne i ma przeciwdziałać dyskryminacji” (wyrok z dnia 3 sierpnia 2016 r. sygn. akt I PK 168/15).

Warto sprawę skonsultować bezpośrednio z prawnikiem; w tym celu można skontaktować się z jednym z Centrów Integracji, których siedziby są w: Gdyni (tel.: 505 606 776), Warszawie (tel.: 505 602 517) i Zielonej Górze (tel.: 570 066 206). Można także skorzystać z punktu nieodpłatnej pomocy prawnej (jeżeli nie stać Pana na poradę) - w każdym powiecie w Polsce działają punkty nieodpłatnej pomocy prawnej. W załączeniu przesyłam link do odpowiedniej wyszukiwarki ze strony Ministerstwa Sprawiedliwości.

Z poważaniem,

Grzegorz Jaroszczyk, prawnik