„Reklamy stosujące szantaż emocjonalny”. Powstał apel o wstrzymanie kampanii Fundacji JiM
Tematyka autyzmu wzbudza wiele emocji. Niestety, wciąż osoby w spektrum często postrzegane są w sposób stereotypowy. Jest to efekt choćby tego, że to ich głos przez lata nie był słuchany, a ich wizerunek np. w mediach kształtowały osoby neurotypowe. To prowadzi do sytuacji, gdy – często w dobrych intencjach – pokazuje się osoby autystyczne jako słabe, pozbawione widoków na przyszłość i wymagające „naprawy”. Gorzej, jeśli taki wizerunek wykorzystywany jest do zbiórki pieniędzy. Przeciwko takiemu stawianiu sprawy protestuje środowisko osób z autyzmem, ich rodziców i pracujących z nimi specjalistów. Publikujemy w całości ich apel, który podpisać może każdy zainteresowany.
„Do Zarządu Fundacji JiM
Uruchomiona niedawno kampania Fundacji JiM, prowadzona pod hasłem „Autyzm. Odmień moją historię”, dotyka ważnych i rzadko poruszanych w przestrzeni publicznej tematów. Należą do nich zdrowie psychiczne osób autystycznych, ich sytuacja w instytucjach socjalnych czy trudność w dostępie do diagnozy spektrum autyzmu, a tym samym do odpowiedniego wsparcia. Chcemy jednak zwrócić Państwa uwagę na kilka niebezpieczeństw związanych z treścią i formą tej kampanii – dostrzegamy w niej budowanie nadmiernie uproszczonego, niekorzystnego wizerunku osób w spektrum autyzmu oraz stosowanie nieodpowiedzialnych, potencjalnie niebezpiecznych strategii fundraisingowych.
Budowanie niekorzystnego wizerunku osoby w spektrum i tego konsekwencje
„Kubuś ma 5 lat i czeka na diagnozę. Ania, jeśli trafi do zamkniętego zakładu, może tam szybko umrzeć. Krzysiek myśli o samobójstwie.
Kubuś, Ania i Krzysiek mają autyzm.”
(główny przekaz kampanii)
Kampania przedstawia osoby w spektrum autyzmu jako permanentnie zmagające się ze sobą i zaburzeniami psychicznymi, będące wyłącznie biernymi odbiorcami wsparcia, niezdolne do samodzielnego poradzenia sobie z wyzwaniami życiowymi czy poproszenia o pomoc. Osoby w spektrum, tak jak wszyscy ludzie, potrafią cieszyć się życiem, pełnić z powodzeniem różne role społeczne oraz realizować się zawodowo – zgodnie ze swoim potencjałem i predyspozycjami. Budowanie jednowymiarowego obrazu osoby w spektrum jako niesamodzielnej i zaburzonej prowadzi do stygmatyzacji, umacniania istniejących stereotypów, a w konsekwencji do wzrostu uprzedzeń i dyskryminacji osób autystycznych. To z kolei jest jedną z głównych przyczyn kryzysów zdrowia psychicznego wśród osób w spektrum.
Tego typu treści wpływają negatywnie na różne obszary życia osób w spektrum autyzmu. Umacnianie wyżej wspomnianego stereotypu może wywoływać silny lęk przed diagnozą lub próby „pozbycia się autyzmu”. Może również tworzyć przeświadczenie, że osoba z autyzmem nie zdoła wywiązać się z obowiązków zawodowych czy być w relacji partnerskiej i w konsekwencji ograniczać jej możliwości znalezienia pracy czy założenia rodziny.
Kampania wzmacnia również negatywne stereotypy dotyczące instytucji pomocowych i opieki zdrowotnej, przedstawiając je jako bezpośrednie zagrożenie życia, nie rozwiązując jednocześnie żadnego z realnie istniejących w nich problemów. Opiekunowie i bliscy osób niesamodzielnych konsekwentnie dążą do stworzenia swoim dzieciom możliwości zamieszkania w mieszkaniach chronionych oraz domach, które umożliwią im godne i bezpieczne funkcjonowanie w dorosłości lub gdy ich opiekunów zabraknie. Docierają do nas niepokojące sygnały, że przekaz kampanii powoduje zwiększenie lęku i nasilenie obaw o przyszłość bliskich, dzieci, przyjaciół.
Brak odpowiedzialnych standardów etycznych przy tworzeniu przekazu medialnego
Chcesz pominąć reklamę? - słyszymy głos Krzysia - Pokażę Ci co może się ze mną wtedy stać: na ekranie widzimy…. nagrobek! (początek jednego z filmów promujących zbiórkę)
Przekaz Państwa kampanii został oparty na emocjonalnym szantażu, który można zawrzeć w słowach „jeśli nie wpłacisz pieniędzy, to Krzyś umrze”. Wykorzystanie poważnych problemów w celach fundraisingowych oraz ukrywanie rzeczywistego celu kampanii, jakim jest zbiórka pieniędzy, pod pod pretekstem kampanii społecznej, wywołuje nasz stanowczy sprzeciw.
Nieodpowiedzialne mówienie o samobójstwie lub depresji może pogarszać stan osób w kryzysie psychicznym i pogłębiać tendencje suicydalne. Temat depresji u osób w spektrum autyzmu jest ważny i wymaga uwagi, jednak edukacja w tym obszarze nie może ograniczać się jedynie do pokazania tego, że taki problem w ogóle istnieje. Powinna łączyć się z informacją, na co zwracać uwagę i co zrobić, jeśli zaobserwujesz u siebie lub swoich bliskich objawy depresji. Konieczne jest również podanie konkretnych numerów telefonów, adresów e-mail, nazw instytucji, w których można szybko uzyskać pomoc.
Szczególnie niebezpieczne wydaje nam się ścisłe połączenie takich tematów jak prośba o wsparcie finansowe i samobójstwo. Osoby w spektrum autyzmu są grupą szczególnie zagrożoną ubóstwem, często żyją w niedostatku. Wynika to między innymi z tego, że często mają problemy ze znalezieniem i utrzymaniem pracy, co pozbawia je stabilnego źródła dochodów umożliwiającego samodzielne utrzymywanie się i życie na godnym poziomie. Wielu autystycznych ludzi pozostaje w związku z tym w zależności finansowej od rodziny. Przekaz kampanii z łatwością może zostać przez te osoby uproszczony do zależności: „brakuje mi pieniędzy = bez nich sobie nie poradzę, nic nie może mi pomóc, jedynym wyjściem jest samobójstwo”.
Zauważamy również, że w naszym odczuciu kampania nie jest kampanią społeczną o charakterze edukacyjnym. Jest kampanią fundraisingową, a więc zorientowaną na zbieranie funduszy. Przekaz, który Państwo tworzycie jest nieodpowiedzialny i wykracza poza standardy etyczne, których oczekujemy od organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz poprawy jakości życia osób w spektrum autyzmu i ich rodzin.
Do czego wzywamy
W związku z opisaną powyżej szkodliwością kampanii apelujemy o
- natychmiastowe wstrzymanie prowadzenia kampanii w takiej formie i usunięcie z niej szkodliwych treści oraz
- opublikowanie treści, które pozwolą zobaczyć osoby w spektrum autyzmu w innym świetle.
O nas
Są w naszym gronie osoby w spektrum autyzmu, w różnym wieku, z różnym potencjałem, są rodzice osób autystycznych, specjaliści, którzy zawodowo zajmują się diagnozą i terapią osób w spektrum autyzmu oraz wsparciem systemowym i naukowcy, którzy zajmują się autyzmem w pracy naukowo-dydaktycznej.
Od wielu lat staramy się tworzyć pozytywny obraz osób w spektrum autyzmu, przez pryzmat zalet i korzyści, a nie wyłącznie braków, dążąc do inkluzji grupy tak bardzo narażonej na wykluczenie społeczne. Reklamy stosujące szantaż emocjonalny i epatujące negatywnymi obrazami dla pozyskania środków są dla nas, jako społeczności łączącej osoby w spektrum, rodziny, specjalistów i sojuszników, nie do zaakceptowania.
Nie zgadzamy się na używanie nadmiernie upraszczających obrazów, przepełnionych lękiem i smutkiem, wywołujących u odbiorców wrażenie, że istnieje znak równości między autyzmem a ryzykiem śmierci.
Podpisali:
- Anita Angielczyk – Psycholog na spektrum
- Barbara Barteczka-Eckert – Gabinety Aspeckt, Środowiskowe Centrum Zdrowia Psychicznego Oddział Dzienny Diagnostyczno-Terapeutyczny w Zalasewie
- Antoni Bohdanowicz – blog JAsperger, osoba w spektrum
- Ewa Dobiała – Oddział Psychiatryczny Rehabilitacyjny Dzienny dla Dzieci i Młodzieży w Lesznie, Fundacja Prodeste filia Leszno, Institutum Investigationis Scovorodianum przy Autism Team
- Jacek Dobiała – lekarz, specjalista neurolog, Oddział Neurologiczny z Pododdziałem Udarowym w Lesznie, Fundacja Prodeste filia Leszno
- Anna Duniewicz – inicjatywa obywatelska Chcemy Całego Życia!
- Ewa Furgał – Fundacja Dziewczyny w Spektrum
- Jan Gawroński – Klub Świadomej Młodzieży Fundacja Autism Team
- Michał Tadeusz Handzel – Institutum Investigationis Scovorodianum przy Fundacji Autism Team, specjalista w zakresie wsparcia terapeutycznego osób w spektrum autyzmu
- Agnieszka Kossowska – Prezeska Fundacji Rozwoju Edukacji Empatycznej
- Sylwia Kowalska – Fundacja Autism Team, Inicjatywa Obywatelska Chcemy Całego Życia!
- Sabina Pawlik – Institutum Investigationis Scovorodianum przy Fundacji Autism Team
- Izabela Piotrowska – Ośrodek Terapii Neurorozwojowej “Poczuj Sam”, neurologopedka, oligofrenopedagożka, Fundacja Autism Team, Institutum Investigationis Scovorodianum
- Mateusz Płatos – Wydział Psychologii, Uniwersytet Warszawski, Stowarzyszenie Innowacji Społecznych “Mary i Max”
- Tomasz Popiel – Fundacja Pomerdało mi się, oligofrenopedagog, terapeuta SI.
- Aleksandra Rumińska – Institutum Investigationis Scovorodianum przy Fundacji Autism Team, Jasna Strona Spektrum
- Marek Stankiewicz – Autistic Snapshots (AspiPhotography), Podlaskie Stowarzyszenie Terapeutów, Prodeste, Jasna Strona Spektrum
- Agnieszka Warszawa – Fundacja Autism Team, Institutum Investigationis Scovorodianum, Phi.
- Kinga Wojaczek – Prezeska Zarządu Stowarzyszenia Innowacji Społecznych “Mary i Max”, psycholożka
- Małgorzata Wokacz-Zaborowska – Inicjatywa Obywatelska Chcemy Całego Życia!
- Emil Zaremba – autystyczna osoba samorzecznicza”
Komentarze
-
Przesadzacie
17.02.2021, 11:16Ludzie mają tendencję do uproszczeń. Łatwiej wytłumaczyć coś jednym zdaniem upraszczając niż wykładać jakieś elaboraty, które mało kto rozumie. To dotyczy też innych niepełnosprawności. Ludzie, gdy widzą kogoś na wózku, pierwsza ich myśl: wypadek. Nikt nikomu nie będzie tłumaczył historii swojego życia. No chyba że relacja ma szansę na bliższą znajomość. Autyzm jest trudnym zagadnieniem dla laików, bo ma wiele twarzy. Jest często tzw. niepełnosprawnością niewidoczną, bo są osoby, które funkcjonują jak wszyscy mimo, że są ze spectrum. Ale są też osoby, z którymi nie ma kontaktu. Nie mówią, unikają kontaktu wzrokowego. I teraz wytłumacz, że obie te osoby mają tą samą chorobę. Chociaż termin "choroba" jest dla autyzmu trochę nieadekwatny. To też świadczy o tym jak trudno ująć autyzm jakimiś normami czy przepisami. A dużą winę za postrzeganie osób z autyzmem w taki a nie inny sposób mają media i kinematografia, a nie kampanie fundacji. Bardzo często w filmach osoby niepełnosprawne są przedstawiane jako nadludzie. A nie oszukujmy się, niepełnosprawność nie jest fajna. W filmach także technologia mocno wykracza poza nasze czasy i tutaj są dwie skrajności: jedne filmy pokazują możliwość przeniesienia umysłu w ciało zwane awatarem lub nawet we wsłasnego klona, a w innych filmach ludzkość lata w kosmos i ma supertechnologie a nadal ludzie poruszają się na wózkach czy umierają na raka. A osoby autystyczne przedstawiane są jako geniusze. Ja bym nie była taka surowa dla tej kampanii. Podjęli bardzo trudny temat. Od czegoś trzeba zacząć.odpowiedz na komentarz
Dodaj komentarz