Zasiłek pielęgnacyjny. Zakwestionowanie przepisów
Mam pytanie odnośnie zasiłku pielęgnacyjnego. Mam stopień umiarkowany i jak wiadomo niepełnosprawność musi być przed 21. rokiem życia, by cokolwiek dostać. Mam ochotę zakwestionować ten przepis zgodnie z regułą wyroku TK z 2014 w sprawie świadczenia pielęgnacyjnego. Wydaje mi się, że argument z uzasadnienia wyroku wpisuje się w to idealnie.
Szanowny Panie,
według obowiązujących przepisów - Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych Art. 16. 2. t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 111 zasiłek pielęgnacyjny przysługuje:
- niepełnosprawnemu dziecku;
- osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
- osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21 roku życia;
- osobie, która ukończyła 75 lat.
Jeśli uważa Pan, że obecny przepis narusza Pana prawa, może Pan wnieść skargę konstytucyjną. Ma prawo ją wnieść każdy, czyje konstytucyjne wolności lub prawa zostały naruszone. Skarga może być wniesiona do Trybunału Konstytucyjnego po wyczerpaniu drogi prawnej w ciągu 3 miesięcy od doręczenia skarżącemu prawomocnego wyroku, ostatecznej decyzji lub innego prawomocnego rozstrzygnięcia. Nie znaczy to jednak, że można zaskarżyć to orzeczenie - skarżyć można jedynie regulację prawną, która była jego podstawą. Skargę konstytucyjną może dla skarżącego sporządzić wyłącznie adwokat lub radca prawny (samodzielnie we własnej sprawie może sporządzić ją sędzia, prokurator, notariusz, profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych).
Jeżeli skarżący, ze względu na sytuację majątkową, nie jest w stanie opłacić kosztów sporządzenia skargi konstytucyjnej przez adwokata lub radcę prawnego, ma prawo zwrócić się do sądu o ustanowienie dla niego adwokata lub radcy prawnego z urzędu. Wniosek w sprawie o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego z urzędu należy złożyć do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania skarżącego. W przypadku uwzględnienia tego wniosku, skarżący nie będzie ponosił kosztów sporządzenia skargi konstytucyjnej.
Podstawa prawna: ustawa z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz. U. poz. 2072).
Z poważaniem,
Anita Siemaszko, prawnik