Dyscypliny Tokio 2020: JUDO
Judo powstało w Japonii pod koniec XIX wieku. Zmagania w ramach tej sztuki walki cieszą się niegasnącą popularnością na świecie, a jej rozpoznawalność szybko wykroczyła poza Japonię. Jak widać, na igrzyskach paraolimpijskich z powodzeniem mogą uprawiać ją również osoby z niepełnosprawnością. Fakt ten potwierdza szybka droga judo do paraolimpijskiego programu.
Konkurencja ta w wydaniu męskim zadebiutowała na Igrzyskach Paraolimpijskich w Seulu w 1988 r. Kobiety rywalizują dopiero od Igrzysk Paraolimpijskich w Atenach (2004). Obecnie do rozdania jest 13 kompletów medali, o które powalczy 138 osób – mężczyźni rywalizować będą w siedmiu kategoriach wagowych, a kobiety w sześciu.
W tej konkurencji na igrzyskach paraolimpijskich udział biorą jedynie zawodnicy niewidomi i niedowidzący (kat. B1-B3). Sportowcy rywalizują wspólnie w obrębie danej kategorii niepełnosprawności. Nie stosuje się opasek zasłaniających na oczy.
Zasady judo osób z niepełnosprawnością
Panowie startują w zbieżnych z pełnosprawnymi kolegami limitach wagowych, a więc: -60 kg, -66 kg, -73 kg, -81 kg, -90 kg, -100 kg oraz +100 kg, zaś wśród pań zbliżonych do osób pełnosprawnych jest pięć kategorii: - 48 kg, -52 kg, -57 kg, -63 kg, -70kg, natomiast ostatnia z kategorii to +70 kg. Z wyjątkiem ostatniej wagi wśród pań, odpowiadają więc one kategoriom judo znanym z olimpijskich aren.
Na Igrzyskach Paraolimpijskich w Rio de Janeiro w 2016 r. walka trwała 5 minut u mężczyzn i 4 minuty u kobiet. Pod koniec 2016 r. zdecydowano ujednolicić czas trwania walki i teraz w przypadku obu płci walka trwa 4 minuty.
Celem judo jest rzucenie lub powalenie przeciwnika na matę. Sportowcy rywalizują na tatami o wymiarach 10x10 m i stosują szeroką gamę różnych technik rzucania i trzymania. Najwyższy wynik, jaki za swój rzut może uzyskać zawodnik, to ippon, kończy on automatycznie walkę. Jeśli rzut oceniony jest na niższą technikę waza-ari, to walka jest kontynuowana. Dwie akcje ocenione na waza-ari dają ippon. Za bierną postawę można otrzymać karę (shido).
W judo nie ma walk o trzecie miejsce – wręczane są dwa brązowe medale. O miejsce trzecie rywalizuje się w repasażach.
Kategorie niepełnosprawności w judo
- kat. B1 – osoby całkowicie niewidome oraz z poczuciem światła, ale bez możliwości rozpoznania przedmiotów lub ich zarysów, bez względu na kierunek i odległość,
- kat. B2 – osoby ze zdolnością rozpoznawania przedmiotów lub ich zarysów, ostrość wzroku 2/60 i/lub ograniczenie pola widzenia w zakresie 5 stopni,
- kat. B3 – osoby ze wzrokiem o ostrości od ponad 2/60 do 6/60 i/lub ograniczeniem pola widzenia od 5 do 20 stopni.
Komentarze
brak komentarzy
Dodaj komentarz