Jak Holendrzy rozwiązują problemy osób z niepełnosprawnością

Holandia to nie tylko wiatraki, tulipany czy sery. To również bardzo profesjonalne rozwiązania dla osób z niepełnosprawnością. Warto zaznaczyć, że są one finansowane przez państwo. Państwo holenderskie poprzez swoje działania dąży do tego, aby niepełnosprawni byli obecni w sklepach, restauracjach, kinach czy teatrach. Takie podejście do osób z niepełnosprawnością ma swoje odzwierciedlenie w konstytucji Holandii, w której nie ma niepełnosprawności jako powodu dyskryminacji. Celem polityki państwa jest zapewnienie osobom z niepełnosprawnością równego traktowania we wszystkich obszarach życia.

Dostosowanie środków transportu

Modelowym przykładem wyrównania szans dla osób z niepełnosprawnością jest dostosowanie autobusów, pociągów, a także dworców i peronów. Rząd Holandii podjął decyzje o dostosowaniu wszystkich pociągów i autobusów do potrzeb osób poruszających się na wózkach inwalidzkich.

Holendrzy dokładają wszelkich starań, aby obywatele z niepełnosprawnością mogli bez problemów poruszać się na terytorium całego kraju. Jednym z przykładów praktycznych dostosowań są windy na większości przystanków. Holendrzy nie poprzestają na dostosowaniu przystanków i dworców.

Już w 1979 roku wyprodukowali samochód Canta. Po modyfikacjach osoba na wózku nie musi się przesiadać, aby kierować pojazdem. Konstruktorzy udoskonalali pojazd tak długo, aż weszli na rynek z wersją elektryczną. Pojazdem można poruszać się po każdej drodze z wyłączeniem autostrad.

Dodatkowym atutem pojazdu jest możliwość parkowania w każdym miejscu. Ponadto jest on niewielki, rozwija szybkość do 45 km na godzinę, dlatego korzystanie z niego nie wymaga prawa jazdy. Państwo pomaga w zakupie takiego pojazdu, oferując swoim obywatelom dofinansowanie.

Rozwiązania na rynku pracy

Holendrzy rozwinęli system wspierania osób z niepełnosprawnościami na rynku pracy. W Królestwie Niderlandów zamieszkuje 16 milionów osób w tym półtora miliona osób, to osoby z umiarkowaną lub znaczną niepełnosprawnością. W związku z tym Holendrzy stworzyli przedsiębiorstwa socjalne, w których osoby niepełnosprawne mogą realizować się zawodowo.

W Holandii wprowadzono szereg zachęt dla pracodawców, którzy zatrudniają niepełnosprawnych pracowników. Otrzymują oni dofinansowanie przeznaczone na dostosowanie miejsca pracy, szkolenia i rehabilitację, a także wyrównanie kosztów wynikających z obniżonej wydajności osób z niepełnosprawnością.

Pracownicy z niepełnosprawnością mają pierwszeństwo przy podejmowaniu pracy zdalnej. Osoby z niepełnosprawnością mogą realizować się zawodowo w przedsiębiorstwach socjalnych, jak i na otwartym rynku pracy. Pracownicy z niepełnosprawnością wyróżniają się pracowitością i lojalnością, dlatego coraz częściej pracują na otwartym rynku pracy.

W wykonywaniu obowiązków zawodowych pomaga im asystent zawodowy zwany instruktorem wspomagającym. Do jego zadań należy kontrola i ewentualna adaptacja miejsca pracy. Asystent zawodowy sprawdza również przyszłego pracodawcę jeszcze przed podpisaniem umowy o pracę.

Pełni on funkcję pośrednika i koordynatora pomiędzy pracownikiem i pracodawcą. Jednocześnie asystent zawodowy jest opiekunem osoby niepełnosprawnej w miejscu pracy. Do jego zadań należy: zapewnienie przyjaznego miejsca w pracy, troszczenie się o potrzeby pracownika, pomoc w zdobyciu koniecznych umiejętności zawodowych.

Działania asystenta zawodowego obejmują również analizę ryzyka związaną z zastosowaniem nowych technologii, sprawdzenie wydajności pracownika pod kątem wymagań pracodawcy, zapewnienie pracy na okres próbny oraz pomoc w wykonywaniu obowiązków zawodowych do czasu usamodzielniania się pracownika.

W miarę usamodzielnienia się osoby z niepełnosprawnością pomoc asystenta jest zmniejszana. Działania asystenta osobistego są ważnym działaniem w polityce wspierającej zatrudnienie osób niepełnosprawnych. Pracownicy z niepełnosprawnością są wspierani również przez projektantów, których zadaniem jest zaprojektowanie i dostosowanie miejsca pracy.

Taniec na wózkach

Holendrzy przywiązują ogromną wagę do aktywności ruchowej osób z niepełnosprawnością. Jedną z ulubionych form takiej aktywności jest taniec towarzyski na wózkach inwalidzkich. Pierwsze zawody taneczne odbyły się 25 lat temu. Ta forma aktywności przeżywa swój rozkwit. O jej popularności świadczy fakt, że co roku w mieście Boxmeer odbywają się zawody.

Przyciągają one tłumy kibiców. Pierwsze zawody taneczne zorganizowano w Papendhlall. Ich organizatorem była organizacja NAFRO. Niepełnosprawni tancerze przyznają, że taniec jest dla nich formą rehabilitacji, terapii, zabawą i okazją do nawiązania kontaktów społecznych. Twierdzą, że jest on dla nich źródłem satysfakcji i szczęścia.

Seks osób z niepełnosprawnością

Jedną z form aktywności człowieka jest życie seksualne. Osoby z niepełnosprawnością pragną również kontaktów intymnych. Potwierdzają to wyniki badań. Jedynie trzynaście procent osób z niepełnosprawnością fizyczną traci chęć do uprawiania seksu. W Holandii zauważono ten problem i stworzono organizacje zatrudniające asystentów seksualnych.

Zaczęły powstawać one na początku lat osiemdziesiątych. Na początku osoby niepełnosprawne były traktowane jako źródło łatwych pieniędzy. Po licznych protestach osób z niepełnosprawnością, asystenci seksualni zaczęli traktować swoją pracę profesjonalnie. Usługi tego typu są odpłatne.

Państwo refunduje je jednak na podstawie ustawy o pomocy socjalnej. Holendrzy dostrzegają, że usługi seksualne mają bardzo pozytywny wpływ na rozwój osób z niepełnosprawnością.

Zdaniem ekspertów

W Holandii nie istnieje dyskryminacja osób z niepełnosprawnością. Prowadzą oni normalne życie i nie są izolowani w społeczeństwie. Niepełnosprawność jest czymś zupełnie normalnym. Widać to w każdej sferze życia. W procesie usamodzielniania się osób z niepełnosprawnością znaczącą rolę odgrywają wolontariusze, którzy są gotowi do udzielenia pomocy.

Wszystkie wymienione działania: w transporcie, na rynku pracy czy rehabilitacji społecznej mają na celu integrację osób z niepełnosprawnością. Kolosalne znaczenie ma zmiana sposobu myślenia o osobach niepełnosprawnych. Postrzegani są jako równoprawni obywatele holenderskiego społeczeństwa, a nie jako osoby chore, wymagające pomocy medycznej.

Dynamiczne działania na rzecz niepełnosprawnych umożliwia także rozwój nowych technologii. Warto, aby podobne podejście do osób z niepełnosprawnością oraz ich problemów zostały wprowadzone w naszym kraju.