Ile kosztuje choroba Parkinsona?

W Polsce żyje około 80 tysięcy osób z chorobą Parkinsona; to ponad 2 promile całego społeczeństwa – wynika z badań przedstawionych w raporcie „Choroba Parkinsona – analiza kosztów ekonomicznych i społecznych”, przygotowanym przez Uczelnię Łazarskiego. Te liczby nie robią wrażenia, jeśli nie weźmie się pod uwagę, że omawiane schorzenie dotyka co setną osobę po 60. roku życia.  Wyniki raportu zaprezentowano podczas debaty z udziałem przedstawicieli środowiska lekarskiego, która odbyła się w siedzibie Uczelni Łazarskiego.

Raport zawiera konkretne dane liczbowe na temat usług, które służba zdrowia i ZUS świadczą chorym na parkinsona.  W 2013 roku NFZ opłacił pobyt w szpitalu 3074 osobom  chorym na tę chorobę, co kosztowało Fundusz  21,6 milionów złotych. Wysokie koszty generują również zabiegi chirurgiczne wszczepienia  stymulatora struktur głębokich, których w zeszłym roku wykonano  221. Wiązało się to z wydatkiem 10,8 miliona złotych.  To oczywiście nie wszystkie koszty leczenia osób z chorobą Parkinsona.  Pozostają jeszcze te związane z refundacją leków i leczeniem powikłań niezwiązanych bezpośrednio z samą chorobą.

Koszty jawne i ukryte

W  raporcie ujęto również to, jak kwestia choroby Parkinsona wygląda z perspektywy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W 2012 r. liczba osób ubezpieczonych w ZUS, którym choć raz w ciągu roku wystawiono zaświadczenie lekarskie z tytułu choroby Parkinsona, wyniosła 0,8 tys., a przeciętna absencja chorobowa na
1 osobę wyniosła 52,31 dni. Całościowo wydatki na świadczenia związane z niezdolnością do pracy poniesione w 2012 roku z tytułu choroby Parkinsona wyniosły 45 609,4 zł – czytamy w raporcie.  O ile same koszty związane z terapią i wsparciem osób z tą chorobą nie są szczególnie wysokie, choćby ze względu na wiek pacjentów, to istnieje szereg kosztów ukrytych – wiążą się one z opieką ze strony osób bliskich.

- Licząc koszty leczenia choroby Parkinsona, nie bierze się pod uwagę tego, że jeśli dany pacjent nie otrzyma właściwej terapii, to jego stan może pogorszyć się na tyle, że będzie wymagał całodobowej opieki innej osoby, która  musi zrezygnować z pracy – mówiła podczas debaty doktor Małgorzata Gałązka-Sobótka, dyrektorka Centrum Kształcenia Podyplomowego Uczelni  Łazarskiego. – W Polsce zapomina się o tych ukrytych kosztach braku właściwego  leczenia – podkreśliła.

Propozycje systemowe

Jako jeden z pomysłów na poprawę jakości leczenia osób z chorobą Parkinsona uczestnicy debaty przedstawili wspieranie placówek posiadających doświadczonych lekarzy neurologów i neurochirurgów wyspecjalizowanych w leczeniu choroba Parkinsona.

– Trzeba zacząć mówić o wysokowyspecjalizowanych ośrodkach , zarówno w sferze opieki ambulatoryjnej, jak hospitalizacji – mówiła prof. Danuta Ryglewicz, konsultant krajowy ds. neurologii.  – Zabiegi musi wykonywać ktoś, kto się na tym zna i ma doświadczenie z chorobą Parkinsona – dodała.

Profesor Ryglewicz podkreśliła, że specyfika choroby Parkinsona sprawia, że chorujący na nią pacjenci wymagają opieki, której większość szpitali i przychodni, nawet jeśli pracują w nich dobrzy neurologowie, nie jest w stanie im zapewnić. Dlatego też należałoby stworzyć listę wiodących placówek, które specjalizują się w leczeniu tej choroby.

W ramach podsumowania raportu stworzono pięć rekomendacji; mają one na celu poprawę sytuacji pacjentów z chorobą Parkinsona. Autorzy raportu proponują opracowanie przez ministra zdrowia, we współpracy z lekarzami i ekspertami ochrony zdrowia, długofalowej strategii pod nazwą „Kompleksowa diagnostyka, leczenie i rehabilitacja pacjentów z chorobą Parkinsona  w Polsce”.  Proponują także wprowadzenie nowego typu świadczenia: kompleksowej ambulatoryjnej opieki specjalistycznej nad pacjentem z chorobą Parkinsona (KAOS-ChP), wzorowanego na rozwiązaniach już funkcjonujących, np. w leczeniu cukrzycy,  stworzenie modelu kompleksowej rehabilitacji pacjentów z chorobą Parkinsona i mapy potrzeb zdrowotnych w zakresie leczenia zabiegowego choroby Parkinsona.