Łucznictwo

Łucznictwo jest dyscypliną paraolimpijską od 1960 roku. Zawodnicy konkurują w pozycji stojącej lub siedzącej - w przypadku sportowców na wózkach.

Łucznictwo jest wymagającym sportem – o dobrych wynikach można zacząć myśleć po kilku latach treningów. Bardzo istotna jest również siła fizyczna. W czasie zawodów sportowiec musi oddać kilkaset strzałów z ważącego ponad 20 kg. łuku!

Zawodnicy występują w trzech klasach: jednej stojącej (ARST) i dwóch siedzących - dla osób dotkniętych tetraplegią (ARW1) i paraplegią (ARW2). W każdej z nich odbywają się zawody indywidualne i drużynowe. Zawodnicy strzelają do tarczy o średnicy 122 cm, z odległości 70 m.

W pierwszej kolejności odbywa się tzw. runda rankingowa, podczas której zawodnicy oddają po 72 strzały. Następnie rozpoczynają się rundy olimpijskie.

Zawodnik który zajął 1. miejsce w rundzie rankingowej, walczy z zawodnikiem z miejsca 32., zawodnik z miejsca 2. - z zawodnikiem z miejsca 31. itd. W tej rundzie każdy ze sportowców oddaje po 18 strzałów. Czterech najlepszych łuczników spotyka się w serii finałowej, która decyduje o miejscach na medalowym podium.