Goalball

Goalball to dyscyplina przeznaczona wyłącznie dla osób niewidomych i niedowidzących. Została wymyślona w 1946 roku, jako element rehabilitacji niemieckich weteranów wojennych.

Na paraolimpiadzie pojawiła się po raz pierwszy w 1976 roku w Toronto jako dyscyplina pokazowa. Cztery lata później, w holenderskim Arnhem, weszła na stałe do grona dyscyplin paraolimpijskich.

A goalballu dwie trzyosobowe drużyny rywalizują ze sobą próbując wrzucić piłkę do bramki przeciwnika. Gra toczy się na boisku o wymiarach 18 x 9 metrów. Cała szerokość boiska stanowi bramkę. Aby wyrównać szanse zawodników niewidomych i niedowidzących wszyscy występują w nieprzezroczystych goglach.

W grze kluczową rolę odgrywają dźwięki. Piłka ma umieszczone w środku dzwoneczki, dzięki czemu zawodnicy mogą orientować się w sytuacji na boisku. Jednocześnie od kibiców wymaga się całkowitej ciszy. Skandowanie haseł i gwizdy nie wchodzą w rachubę na meczu goalballa.

Pojedyncze spotkanie trwa 20 minut. Piłka do goalballa waży 1,25 kg i ma 76 cm obwodu.


Fot: Helene Stjernlöf