Wady dziecka a orzeczenie

Dzień dobry. Spodziewamy się z żoną dziecka. Dziś już wiemy, że córka urodzi się z wadami: obustronnie 6 palców u stóp oraz zrośniętych błona większość palców zarówno u stóp, jak i dłoni. Do tego prawdopodobnie nie będzie zginała kciuków. Czy te wady predysponują dziecko do statusu osoby niepełnosprawnej?

Szanowny Panie,

Oczekiwanie dziecka zawsze powinno być wielka radością, choć czasem ta radość przyćmiewa strach o jego przyszłość i samodzielne funkcjonowanie. Wady wrodzone i rozwojowe narządu ruchu dziecka mogą stać się podstawą do złożenia wniosku o orzeczenie o niepełnosprawności. Jednakże do lekarza należy rozpoznanie uszkodzenia lub choroby, która – niezależnie od przyczyny jej powstania – powoduje zaburzenia funkcji organizmu oraz ograniczenia w wykonywaniu czynności życiowych i aktywności społecznej dziecka.

Zgodnie z Ustawą o rehabilitacji, osoby, które nie ukończyły 16. roku życia, zaliczane są do osób niepełnosprawnych, jeżeli mają naruszoną sprawność fizyczną lub psychiczną o przewidywanym okresie trwania powyżej 12 miesięcy, z powodu wady wrodzonej, długotrwałej choroby lub uszkodzenia organizmu, powodującą konieczność zapewnienia im całkowitej opieki lub pomocy w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych w sposób przewyższający wsparcie potrzebne osobie w danym wieku.

Również w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności zostały szczegółowo zawarte zasady i tryb orzekania niepełnosprawności dziecka.

§ 3 pkt. 1 Przy orzekaniu o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16. roku życia, zwanej dalej „dzieckiem”, bierze się pod uwagę:

1. zaświadczenie lekarskie zawierające opis stanu zdrowia, wydane przez lekarza, pod którego opieką lekarską znajduje się dziecko, oraz inne posiadane dokumenty mogące mieć wpływ na ustalenie niepełnosprawności;
2. ocenę stanu zdrowia wystawioną przez lekarza – przewodniczącego składu orzekającego, zawierającą opis przebiegu choroby zasadniczej oraz wyniki dotychczasowego leczenia i rehabilitacji, opis badania przedmiotowego, rozpoznanie choroby zasadniczej i chorób współistniejących oraz rokowania odnośnie do przebiegu choroby, a także ograniczenia w funkcjonowaniu występujące w życiu codziennym w porównaniu do dzieci z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną właściwą dla wieku dziecka;
3. możliwość poprawy zaburzonej funkcji organizmu poprzez zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne, środki techniczne, środki pomocnicze lub inne działania.

Niepełnosprawność dziecka orzeka się na czas określony, jednak na okres nie dłuższy, niż do ukończenia przez dziecko 16. roku życia. Po tym okresie zostaje określony na komisji orzekającej stopień niepełnosprawności.

Przy ocenie:

1. konieczności korzystania przez dziecko z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji – bierze się pod uwagę, czy występuje ograniczenie lub brak zdolności do wykonywania czynności stosownie do wieku, płci i środowiska, które uniemożliwią osiągnięcie niezależności fizycznej;
2. konieczności korzystania przez dziecko z prawa do zamieszkiwania w oddzielnym pokoju – bierze się pod uwagę rodzaj niepełnosprawności, w szczególności, czy dziecko porusza się na wózku inwalidzkim, jest leżące, ma znaczne ograniczenia w przyjmowaniu pokarmów i innych czynności fizjologicznych.

Wniosek o wydanie orzeczenia, o którym mowa, składa się do Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w miejscu zamieszkania. Do wniosku o wydanie orzeczenia dołącza się dokumentację medyczną, w tym zaświadczenie lekarskie określone w § 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1, wydane nie wcześniej niż na 30 dni przed dniem złożenia wniosku, oraz inne dokumenty mogące mieć wpływ na ustalenie niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności.

W celu wydania orzeczenia o niepełnosprawności lub o stopniu niepełnosprawności, lekarz – przewodniczący składu orzekającego – sporządza, na podstawie badania, ocenę stanu zdrowia dziecka lub osoby zainteresowanej, zwaną „oceną”.

Podstawa prawna:

• Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności (Dz.U. 2015 poz. 1110)
• Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. 2011 nr 127 poz. 721 z póź.zm.)

Z poważaniem,

Anna Dobkowska, specjalista ds. osób z niepełnosprawnością w Centrum Integracja w Gdyni