Chcę żyć i mieszkać samodzielnie w ośrodku z dorosłymi niepełnosprawnymi fizycznie, a nie intelektualnie!
Jestem niepełnosprawny, mam 32 lata, moja niepełnosprawność polega na fizycznej dysfunkcji mojej fizycznej zaradności. Mam opanowany telefon z androidem, ale nie potrafię dobrze pisać ręcznie, nie mam umiejętności matematycznych, ciagle nie wiem, ile jest 7 razy 9, ale znam języki i bardzo dobrze polską ortografię. Mam bardzo dobrą pamięć, ale jestem nieporadny fizycznie. Muszę liczyć na pomoc kogoś, kto mi pomoże zrobić porządek w pokoju, zrobi zakupy. Potrafię mieszkać sam, ale każdy obcy może być dla mnie niebezpieczny, jeśli zechce wtargnąć za mną do mojego mieszkania itd. W pracy szybko się męczę, chociaż mam 215 cm wzrostu. Na razie nie mogę mieszkać z rodzicami. Mama pracuje za granicą.
Szanowny Panie,
Rozumiem, że Pańska obecna sytuacja życiowa jest dla Pana niekomfortowa i szuka Pan z niej wyjścia, które pozwoli Panu usamodzielnić się. Proponuję, aby skontaktował się Pan z Ośrodkiem Pomocy Społecznej (OPS) w Pańskiej miejscowości. Pracownik socjalny, na podstawie wywiadu środowiskowego, oceni całość Pana sytuacji rodzinnej, zdrowotnej, mieszkaniowej i dochodowej. Wgląd w Pańską sytuację pozwoli pracownikom Ośrodka Pomocy Społecznej dostosować pomoc do Pańskich potrzeb wynikających z niepełnosprawności. OPS udzielają pomocy w wielu obszarach, m.in. oferują usługi opiekuńcze, poradnictwo specjalistyczne, jak i wsparcie w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych, w tym w mieszkaniu chronionym. Warto również zapoznać się z organizacjami pozarządowymi działającymi na terenie Pańskiej miejscowości. Część z nich na pewno działa na rzecz osób z niepełnosprawnością i mogą udzielić Panu wsparcia, np.w formie pomocy wolontariuszy.
Z poważaniem,
Adriana Kosicka, Centrum Integracja w Gdyni