Wyjazd na turnus rehabilitacyjny
Mój tata od 20 stycznia 2015 r. ma niedowład czterokończynowy na skutek ropnia w rdzeniu kręgowym. 6 miesięcy przebywał w szpitalu, następnie wrócił na dwa miesiące do domu. We wrześniu przebywał w placówce rehabilitacyjnej. Pobyt ten okazał się złym pomysłem, ponieważ przez 6 tygodni cofnęło się wszystko, co wypracował szpital. Tata leży, potrzebuje pomocy osoby drugiej, jest niesamodzielny. Czy takiej osobie przysługuje turnus rehabilitacyjny lub pobyt w placówce do tego przystosowanej? Tatą opiekujemy się wspólnie z mamą, która też ma problemy zdrowotne. Jeśli taki turnus czy wyjazd jest możliwy, to czy jest pełnopłatny, czy finansowany z NFZ? Dodam, że tata ma I grupę inwalidzką na stałe. Jak jeszcze można pomóc rodzicom w codziennych trudach?
Szanowna Pani,
Pobyt w sanatorium jest jednym ze świadczeń finansowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ). Takim też świadczeniem jest pobyt na oddziale rehabilitacyjnym. Aby skorzystać z tych form, konieczne jest skierowanie od lekarza w ramach NFZ. Inną formą adresowaną do osób posiadających orzeczenie o stopniu niepełnosprawności jest turnus rehabilitacyjny. Turnusy trwają zwykle 14 dni. Uczestnictwo w turnusie jest odpłatne, cena zależy od wielu czynników, takich jak: termin, położenie ośrodka, program itp. Ceny są bardzo zróżnicowane – od kilkuset do nawet trzech tysięcy złotych. Aby umożliwić osobom z niepełnosprawnością oraz ich opiekunom skorzystanie z tej formy rehabilitacji i odpoczynku, PFRON dofinansowuje udział w turnusie rehabilitacyjnym.
Do pobytu w sanatorium są kwalifikowane osoby „samoobsługowe”, czyli nie wymagające pomocy drugiej osoby w codziennym funkcjonowaniu. Natomiast z turnusu rehabilitacyjnego może skorzystać osoba niepełnosprawna wraz z opiekunem. Opiekun może także uzyskać dofinansowanie do turnusu rehabilitacyjnego.
Informacje dotyczące turnusów rehabilitacyjnych można znaleźć na naszym portalu.
W przypadku osób cierpiących na choroby przewlekłe, które mimo zakończenia leczenia szpitalnego wymagają całodobowej pielęgnacji i nie mogą samodzielnie funkcjonować w domu, właściwym miejscem udzielenia pomocy jest zakład opiekuńczo-leczniczy (tzw. ZOL). ZOL świadczy całodobowe usługi medyczne, takie jak: leczenie, pielęgnacja, rehabilitacja oraz usługi w zakresie zakwaterowania i wyżywienia odpowiedniego do stanu zdrowia. Celem takiej placówki jest przywrócenie pacjentowi jak największej sprawności fizycznej i psychicznej, aby umożliwić mu powrót do domu i samodzielnego – w miarę możliwości – funkcjonowania.
Pobyt w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym jest tymczasowy – o długości pobytu decyduje lekarz oddziału, ale na prośbę bliskich bądź samego chorego może on zostać w każdej chwili wypisany i przekazany pod opiekę rodziny.
Aby zostać przyjętym do ZOL, należy złożyć odpowiednie dokumenty. Podstawowym dokumentem jest skierowanie do zakładu opiekuńczo-leczniczego, które wystawia lekarz pierwszego kontaktu lub lekarz prowadzący pacjenta w szpitalu
Szczegółowe informacje dotyczące opieki długoterminowej można uzyskać w oddziale NFZ.
W razie dalszych pytań prosimy o kontakt z Centrum Integracja – e-mail: warszawa@integracja.org, tel.: 22 831 85 82.
Z poważaniem,
Ewa Szymczuk, doradca socjalny w Centrum Integracja w Warszawie