Przejdź do treści głównej
Lewy panel

Wersja do druku

Czy przysługuje renta inwalidzka mojej córce, zamieszkałej obecnie w Kanadzie?

23.07.2016
Autor: P.

Córka nie pracowała w Polsce i wyjechała z Polski w wieku 10 lat. Pracowała w Kandzie, ale obecnie jest niezdolna do pracy z powodu nieuleczalnej chronicznej choroby. Niedawno aplikowała o przyznanie jej w Kanadzie renty z tytułu niezdolności do pracy (Disability Benefit). W odpowiedzi dostała informację, że trzeba czekać około 6 miesięcy na decyzję o przyznaniu Disability Benefit oraz o umowie pomiędzy Kanadą i Polską, dotyczacą emerytur i rent i ewentualnej możliwości otrzymania disability benefit z dwóch źrodeł: z Kanady i ZUS-u z Polski. Jeżeli jest taka możliwość, to jakie warunki muszą być spełnione, aby aplikować o przyznanie renty inwalidzkiej (disability) z Polski?

Szanowny Panie,

Kwestia renty z tytułu niezdolności do pracy jest uregulowana w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Zgodnie z art. 57 i następnych powołanej wyżej ustawy, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

  1. jest niezdolny do pracy;
  2. ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;
  3. niezdolność do pracy powstała w okresach ubezpieczenia (generalnie) albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Przepisu ust. 1 pkt. 3 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Zgodnie z art. 57a, warunek określony w art. 57 ust. 1 pkt. 2 nie jest wymagany od ubezpieczonego, którego niezdolność do pracy jest spowodowana wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy.

Według art. 57b ust. 1, za wypadek w drodze do pracy lub z pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło w drodze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego, jeżeli droga ta była najkrótsza i nie została przerwana. Jednakże uważa się, że wypadek nastąpił w drodze do pracy lub z pracy, mimo że droga została przerwana jeżeli przerwa była życiowo uzasadniona i jej czas nie przekraczał granic potrzeby, a także wówczas, gdy droga, nie będąc drogą najkrótszą, była dla ubezpieczonego, ze względów komunikacyjnych, najdogodniejsza.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, za drogę do pracy lub z pracy uważa się oprócz drogi z domu do pracy lub z pracy do domu również drogę do miejsca lub z miejsca:

  1. innego zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego;
  2. zwykłego wykonywania funkcji lub zadań zawodowych albo społecznych;
  3. zwykłego spożywania posiłków;
  4. odbywania nauki lub studiów.

Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku w drodze do pracy lub z pracy dokonują w karcie wypadku w drodze do pracy lub z pracy pracodawcy w stosunku do ubezpieczonych, będących pracownikami, a w stosunku do pozostałych ubezpieczonych podmioty określone w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322, z późn. zm.).

Według art. 58 ust. 1, warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej:

  1. 1 rok – jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat;
  2. 2 lata – jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat;
  3. 3 lata – jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat;
  4. 4 lata – jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat;
  5. 5 lat – jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat.

Ust. 2: Okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej.

Ust. 3: Jeżeli ubezpieczony nie osiągnął okresu składkowego i nieskładkowego, o którym mowa w ust. 1, warunek posiadania wymaganego okresu uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony został zgłoszony do ubezpieczenia przed ukończeniem 18 lat albo w ciągu 6 miesięcy po ukończeniu nauki w szkole ponadpodstawowej, ponadgimnazjalnej lub w szkole wyższej oraz do dnia powstania niezdolności do pracy miał, bez przerwy lub z przerwami nieprzekraczającymi 6 miesięcy, okresy składkowe i nieskładkowe.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy, o którym mowa w art. 6, wynoszący co najmniej 25 lat dla kobiety i 30 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych funkcję właściwej instytucji do rozpatrywania wniosków o świadczenia emerytalno-rentowe z zastosowaniem Umowy – we współpracy z instytucją kanadyjską – pełni:

I Oddział ZUS w Łodzi – Wydział Realizacji Umów Międzynarodowych

ul. Zamenhofa 2

90-431 Łódź

tel.: +48 42 638 29 67; +48 42 638 29 34 (od 12 do 15); +48 42 638 24 80; fax: +48 42 638 24 59

Z poważaniem,

Grzegorz Jaroszczyk, prawnik

Prawy panel

Biuletyn

Wspierają nas