W czym pomoże karta mikcyjna?

Karta mikcyjna to regularne notatki chorego na temat częstotliwości oddawania przez niego moczu. Prowadzenie karty zalecane jest szczególnie osobom z problemem pęcherza neurogennego. Jakie informacje powinny znaleźć się w karcie mikcyjnej, aby była pomocna i lekarzowi i pacjentowi?

Karta mikcyjna, zwana też dzienniczkiem mikcji to doskonałe narzędzie diagnostyczne. Przede wszystkim ułatwia lekarzowi najpierw określenie problemu w funkcjonowaniu pęcherza i całego układu moczowego, a potem wyznaczenie odpowiedniego leczenia. To również świetna metoda stałego monitorowania stanu i działania dróg moczowych. Pacjentom, którzy zdecydowali się na samocewnikowanie pozwala także na ustalenie harmonogramu dobowego cewnikowania oraz na jego kontrolowanie. Karta mikcyjna przydatna jest nie tylko osobom z problemem pęcherza neurogennego, ale także chorym, którzy mają kłopoty z oddaniem lub nietrzymaniem moczu.

Jakie informacje są ważne?

Formularz karty mikcyjnej zalecany przez specjalistów składa się z siedmiu rubryk:

1. Godzina zdarzenia - pod słowem „zdarzenie” kryje się czynność oddania moczu. Wpisujemy tutaj dokładny czas opróżnienia pęcherza.  
2. Przyjęte płyny - do tej pozycji wpisujemy ilość wszystkich płynów przyjętych od ostatniego zdarzenia.  
3. Mocz wydalony (mikcja) - tę rubrykę wypełniamy wówczas, gdy oddajemy mocz tradycyjnie, bez wsparcia cewnikowaniem. Umieszczamy tam ilość moczu oddanego podczas jednego zdarzenia. Warto wówczas skorzystać z pojemniczka z podziałką ilościową, aby przekazać lekarzowi jak najbardziej rzetelny wynik.
4. Mocz wydalony (cewnikowanie) - analogicznie do pozycji 3 – tę pozycję wypełnia chory, który oddaje mocz poprzez cewnik.
5. Nietrzymanie moczu - jeśli między poszczególnymi zdarzeniami doszło do incydentów popuszczania, czyli nie dającego się powstrzymać wycieku moczu, należy odnotować to właśnie w tym miejscu karty.
6. Parcie naglące - to nagła, niepohamowana potrzeba oddania moczu. To bardzo ważny dla diagnostyki objaw, bo świadczy o nieprawidłowych skurczach pęcherza. Należy koniecznie wpisać do karty jego występowanie.
7. Inne objawy - w tej części karty opisujemy wszystkie inne niepokojące, niestandardowe oznaki przed, w trakcie i tuż po oddaniu moczu. Koniecznie należy tam odnotować takie dolegliwości jak: bóle (pęcherza, cewki, podbrzusza, głowy itp.), pojawienie się krwi w moczu, gorączkę, przykry zapach moczu itp.

Najważniejsze pytania

Czy kartę mikcyjną prowadzi się codziennie?

Nie. Do dzienniczka wpisujemy tylko zdarzenia z trzech, następujących po sobie dniach, zwykle tuż przed planowaną konsultacją u lekarza. Ważne, aby jeden z nich był dniem wolnym od pracy lub większej aktywności. Chodzi o to, aby w karcie pokazać działanie pęcherza i układu moczowego w różnych sytuacjach życiowych. To jest szczególnie przydatne do określenia przyszłego planu samocewnikowania.

Kiedy wypełnia się kartę?

Wszystkie pozycje z dzienniczka należy koniecznie uzupełnić tuż po samym zdarzeniu, czyli oddaniu moczu. Wtedy nasze zapiski są jak najbardziej rzetelne. Wypełnianie karty w czasie dłuższym niż 12 godzin po zdarzeniu, powoduje istotne zafałszowanie wyników.

Wzór karty mikcyjnej

Tekst alternatywny: wzór karty to tabelka, nad którą należy wpisać datę. Nazwy rubryk od prawej: godzina zdarzenia, przyjęte płyny, mocz wydalony (mikcja), mocz wydalony (cewnikowanie), nietrzymanie moczu, parcie naglące, inne objawy