Poradnik podatnika: odliczenie pobytu w sanatorium

„Posiadam orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, które zostało mi wydane na stałe w wyniku urazu kręgosłupa – pisze Czytelnik. – Ponieważ na pobyt w sanatorium czeka się długo, pojechałem w tym roku prywatnie. Samodzielnie opłaciłem pobyt w sanatorium. Ktoś mi powiedział, że mogę sobie ten wydatek odliczyć w rozliczeniu podatkowym. Czy to prawda?”. Odpowiadamy.

W ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej odliczeniu od dochodu podlegają wydatki poniesione na odpłatność za pobyt na leczeniu:

• w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego,
• w zakładzie rehabilitacji leczniczej,
• zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych
• za zabiegi rehabilitacyjne.

Warunkiem skorzystania z odliczenia jest faktyczne poniesienie wydatku, udokumentowane np. fakturą.

Kto może skorzystać z odliczenia?

Odliczenia może dokonać osoba z niepełnosprawnością, tj. posiadająca orzeczenie o stopniu niepełnosprawności (lub równoważne) lub podatnik mający na utrzymaniu osobę z niepełnosprawnością, której dochód (tj. dochód osoby będącej na utrzymaniu) nie przekracza 9120 zł w roku podatkowym.

Warto także zwrócić uwagę, że można odliczyć wydatki związane bezpośrednio z pobytem na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, np. zakwaterowanie, wyżywienie i zabiegi. Dodatkowe wydatki poniesione w związku z pobytem, takie jak np. opłacenie miejsca parkingowego czy opłata klimatyczna, nie podlegają odliczeniu. Nie można ich bowiem traktować jako wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne, związanych z pobytem na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego.

Zatem wydatki poniesione na opłacenie pobytu w sanatorium można odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej.