Zwrot kosztów za dowóz niepełnosprawnego syna do szkoły

Syn skończył 21 lat, uczęszcza do szkoły, do grupy rewalidacyjno-wychowawczej. Odmówiono mi dowozu do szkoły ze względu, że jest to Szkoła, a nie Ośrodek rewalidacyjno-wychowawczy. Powinien dostawać do 25. roku życia, zgodnie z orzeczeniem o głębokim stopniu upośledzenia.

Szanowna Pani,

obowiązkiem gminy jest:

1. zapewnienie uczniom niepełnosprawnym bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły podstawowej i gimnazjum, a uczniom z niepełnosprawnością ruchową, upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym – także do najbliższej szkoły ponadgimnazjalnej, nie dłużej jednak niż do ukończenia 21. roku życia;
2. zapewnienie dzieciom i młodzieży upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do ośrodka umożliwiającego tym dzieciom i młodzieży realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25. roku życia;
3. zwrot kosztów przejazdu ucznia (w ww. przypadkach) oraz jego opiekuna do szkoły lub ośrodka na zasadach określonych w umowie zawartej między wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta) a rodzicami, jeżeli dowożenie i opiekę zapewniają rodzice.

W przypadku zajęć organizowanych w przedszkolu, w tym przedszkolu specjalnym, lub szkole, w tym szkole specjalnej, zajęcia organizuje się odpowiednio w przedszkolu lub szkole położonej najbliżej miejsca zamieszkania lub pobytu dzieci i młodzieży.

W mojej ocenie zachowanie organu jest nieprawidłowe. Ogólnie rzecz ujmując, gmina ma obowiązek zapewnienia dowozu dzieci niepełnosprawnych do szkół. Jak wynika z powyżej przytoczonych przepisów, zajęcia te winny być zapewnione w placówce położonej najbliżej miejsca zamieszkania dziecka. Proszę udać się do Kuratorium Oświaty celem wyjaśnienia sytuacji.

Z poważaniem,

Piotr Wojtewicz, aplikant adwokacki