Opiekun grupy na wycieczce
Witam, jestem [do wiad. red.]. Naszymi członkami są osoby pełnoletnie z różnymi stopniami niepełnosprawności fizycznej. Korzystając z pełnionej funkcji chciałabym organizować wycieczki i być opiekunem grup wycieczkowych. Każdorazowo będą one dostosowane do potrzeb i możliwości osób chcących w nich uczestniczyć. Jednak pozostali członkowie [do wiad. red.] mają zastrzeżenia co do tego, abym była opiekunem grupy wycieczkowej, przez co czuję się dyskryminowana. Motywują to tym, że mam pierwszą grupę – stopień znaczny. Wprawdzie mam I grupę, ale mimo to poruszam się samodzielnie i nie wymagam opieki osób trzecich. Mam wyższe wykształcenie – jestem tłumaczem [do wiad. red.]. Często sama podróżuję do [do wiad. red.] w celu pogłębiania wiedzy. Proszę o informację, czy istnieje jakiś konkretny przepis (ustawa, artykuł) mówiący o tym, że mając pierwszą grupę nie wolno mi być opiekunem grupy wycieczkowej.
Szanowna Pani,
ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1553) rozróżnia pojęcia przewodnika turystycznego i pilota wycieczek.
Do zadań przewodnika turystycznego należy oprowadzanie turystów lub odwiedzających, udzielanie fachowej i aktualnej informacji o kraju, odwiedzanych miejscowościach, obszarach i obiektach, sprawowanie opieki nad turystami lub odwiedzającymi w zakresie wynikającym z umowy, a podczas prowadzenia turystów w górach troska o ich bezpieczeństwo w szczególności podczas wyjść wymagających odpowiednich technik i specjalistycznego sprzętu. Przewodnik może oprowadzać obsługiwane wycieczki po muzeach, wystawach i zabytkach, jeżeli zadania tego nie wykonuje osoba upoważniona przez muzeum, organizatora wystawy albo właściciela lub posiadacza zabytku.
Z kolei do zadań pilota wycieczek należy czuwanie, w imieniu organizatora turystyki, nad sposobem świadczenia usług na rzecz klientów, przyjmowanie od nich zgłoszeń dotyczących związanych z tym uchybień, sprawowanie nad klientami opieki w zakresie wynikającym z umowy, wskazywanie lokalnych atrakcji oraz przekazywanie podstawowych informacji dotyczących odwiedzanego kraju i miejsca.
Zadania przewodników turystycznych wykonują:
- przewodnicy górscy dla określonych obszarów górskich;
- przewodnicy miejscy dla poszczególnych miast;
- przewodnicy terenowi dla poszczególnych województw, powiatów, gmin, a także regionów oraz tras turystycznych.
Kryteria dla przewodników górskich są ostrzejsze niż dla pozostałych grup. Zakładam, że nie ma Pani zamiaru być przewodnikiem górskim, więc przedstawię warunki niezbędne do bycia przewodnikiem miejskim lub terenowym.
Przewodnikiem miejskim lub terenowym lub pilotem wycieczek może być osoba, która:
- ukończyła 18 lat;
- nie była karana za przestępstwo umyślne lub inne popełnione w związku z wykonywaniem zadań przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek;
- posiada wykształcenie średnie.
Przewodnicy i piloci wycieczek zagranicznych muszą wykazać znajomość języka obcego, którą dokumentuje się dyplomem ukończenia studiów filologicznych, nauczycielskiego kolegium języków obcych, świadectwem ukończenia szkoły z obcym językiem wykładowym za granicą lub dokumentem poświadczającym znajomość języka obcego na poziomie biegłości B2 zgodnie z Europejskim Systemem Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy.
W przypadku, gdy kandydat nie posiada żadnego z wyżej wymienionych dokumentów, może zdać egzamin ze znajomości języka obcego przed komisją egzaminacyjną, powołaną przez marszałka województwa.
Co istotne, kandydaci nie muszą odbywać szkolenia teoretycznego, zdawać egzaminu i przedstawiać zaświadczenia o odpowiednim stanie zdrowia.
Z poważaniem,
Piotr Wojtewicz, aplikant adwokacki