Córka nie otrzymała zasiłku pielęgnacyjnego. Czy słusznie?

Moja córka ma 32 lata i orzeczony umiarkowany stopień niepełnosprawności. W orzeczeniu wydanym przez Powiatowy Zespół do spraw Orzekania o Niepełnosprawności ma również zaznaczone, że niepełnosprawność powstała w wieku 17 lat, a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od dnia wydania pierwszego orzeczenia, tj. od [do wiad. red.]. Nie otrzymała jednak zasiłku pielęgnacyjnego z MOPS, argumentem było to, że umiarkowany stopień niepełnosprawności córka ma uznany po ukończeniu 21. roku życia. Czy słuszne jest stanowisko MPOS w tej sprawie? Według mnie zapis art. 16 ust. 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych mówi o tym, że „niepełnosprawność musi powstać do ukończenia 21 roku życia”. Nie mówi się w tym artykule o stopniu niepełnosprawności. Jaka jest prawidłowa interpretacja zapisu art 16 ust. 3 cytowanej ustawy?

Szanowna Pani,

okolicznością warunkującą przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego osobie z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności i w wieku powyżej 16. roku życia jest ustalenie, czy niepełnosprawność powstała do ukończenia przez wnioskodawcę 21. roku życia.

Należy wskazać, że zgodnie z § 14 ust. 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1110) w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności, datę lub okres powstania niepełnosprawności osoby zainteresowanej ustala się na podstawie przebiegu schorzenia, dokumentacji medycznej lub orzeczeń o inwalidztwie, niezdolności do pracy, wydanych przez organy na podstawie przepisów odrębnych.

Powyższych ustaleń dokonuje zespół orzekający.

Ze wskazanych przez Panią informacji moim zdaniem wynika, że decyzja odmawiająca przyznania zasiłku pielęgnacyjnego jest błędna. Jak się bowiem wskazuje w orzecznictwie, przyznanie zasiłku jest uzależnione od zaistnienia łącznie dwóch przesłanek:

• po pierwsze, osoba niepełnosprawna w wieku powyżej 16. roku życia musi legitymować się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności;
• po drugie, niepełnosprawność musiała powstać przed ukończeniem przez nią 21. roku życia.

Jak słusznie Pani wskazała, w zacytowanym przepisie mowa jest o dacie powstania niepełnosprawności, a nie o dacie stwierdzenia stopnia niepełnosprawności. Ustawodawca posługuje się pojęciem „niepełnosprawność”, a nie „stopień niepełnosprawności”, jak wskazuje organ. Ponadto w orzeczeniach o stopniu niepełnosprawności również występuje rozróżnienie między datą niepełnosprawności, a datą ustalenia stopnia niepełnosprawności, na co wskazuje pkt. IV – „niepełnosprawność istnieje od”, pkt V – „ustalony stopień niepełnosprawności istnieje od”.

Decyzja powinna zostać zaskarżona. Na doręczonej decyzji winno znajdować się pouczenie o sposobie i trybie jej zaskarżenia. Odwołanie od decyzji organu (np. burmistrza) wnosi się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji stronie. Odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał decyzję.

Z poważaniem,

Piotr Wojtewicz, aplikant adwokacki