Przewodnik po Vancouver i Whistler

Vancouver i Whistler. Dwa miasta 10. Zimowych Igrzysk Paraolimpijskich Vancouver 2010. Centrum główne znajduje się w tytularnym Vancouver. Z drugiej strony największe miasto Kolumbii Brytyjskiej znajduje się na uboczu prawdziwych zimowych zmagań, bo za takie uznajemy odbywające się na wolnym powietrzu konkurencje narciarskie. Areną tych będzie oddalony o 130 km na północny wschód znany w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych narciarski kurort Whistler, gdzie spotkać możemy także i polskich sportowców.

W Vancouver walczyć będą wyłącznie hokeiści na sledżach i curlerzy na wózkach. W samej głównej wiosce paraolimpijskiej zarówno dla nich, jak i dla kadry wspomagającej przygotowano zaledwie 350 miejsc – tyle ile potrzeba na organizacje dwóch porządnych turniejów. W tej sytuacji prawdziwym centrum sportu paraolimpijskiego bardziej wydaje się Whistler. Tutaj zlokalizowano wszystkich narciarzy. Wraz z kadrą wspomagającą zajmą oni 1200 miejsc w paraolimpijskiej wiosce. Stąd wyruszą na trasy biegowe, stoki narciarskie, a najlepszych czekać będą ceremonie dekoracji organizowane w samym centrum miasteczka. Zapraszam na krótki obchód.
 

BC Place Stadium w Vancouver
Największy stadion kryty na świecie, mogący pomieścić ponad 55 tys. widzów. W BC Place Stadium odbyły się ceremonie otwarcia i zamknięcia igrzysk olimpijskich. Tutaj 11 marca o godzinie 18.00, a więc o 3.00 w nocy czasu polskiego (+1 dzień) nastąpi oficjalne rozpoczęcie igrzysk paraolimpijskich. Stadion położony jest w północnej części Vancouver, działa od 1983 r., zaprojektował go Phillips Barrett. Otwarcie igrzysk będzie dla obiektu w Vancouver ostatnim wydarzeniem zimowych igrzysk. Ceremonia zamknięcia odbędzie się w Whistler.

UPC Thunderbird Arena w Vancouver
Miejsce znajduje się na terenie kampusu Uniwersytetu British Columbia. Podczas igrzysk olimpijskich rywalizowały tu hokeistki, a na igrzyskach paraolimpijskich rozegrany zostanie turniej hokeja na sledżach.

Hala w obecnej formie została oddana do użytku w 2008 r., ale obiekt służył hokeistom już wcześniej. Pierwsze kryte lodowisko z miejscem dla jednotysięcznej widowni powstało w tym miejscu w 1963 r. Hali nadano wówczas imię Father Bauer Arena, by uhonorować twórcę pierwszej kanadyjskiej olimpijskiej drużyny hokejowej, która debiutowała na igrzyskach dopiero w austriackim Innsbrucku w 1964 r.

Przed igrzyskami obiekt oprócz nowego kształtu otrzymał także nowego patrona. Od 2009 r. jego oficjalna nazwa brzmi Doug Mitchell Thunderbird Sports Centre. Doug Mitchell jest absolwentem uniwersytetu, prawnikiem i menadżerem sportu profesjonalnego. Na nowych trybunach może zasiąść ponad 5 tys. widzów, a dodatkowo na czas dużych imprez można na nich dostawić 1800 miejsc.

Vancouver Paralympic Centre (Vancouver Olympic Centre)
W cichym parku Królowej Elżbiety (Hillcrest Park) mieści się „świątynia” curlingu. Przed paroma dosłownie dniami skończyli tu walkę o swoje medale curlerzy sprawni. Za chwilę ich miejsce zajmą wózkowicze.

Centrum oddano do użytku w 2009 r. Zostało zbudowane tak, by eksploatacja była niemal bezinwazyjna dla środowiska naturalnego. Otrzymało w związku z tym złoty certyfikat Leadership in Energy and Environmental Design Scale (LEED). Na przykład system chłodzenia lodu skonstruowano tak, aby oddawana energia cieplna przy chłodzeniu tafli służyła do ogrzewania innych pomieszczeń na terenie centrum. Do celów higienicznych w toaletach używana jest magazynowana w obiekcie woda gruntowa.

Na widowni Vancouver Olympic Centre może zasiąść 5600 widzów.

Vancouver Paralympic Village
Tu w niskich – jak na standardy Vancouver – budynkach swoje „domowe zacisze poza domem” (taka była idea budowniczych) odnajdzie 350 sportowców hokeistów na sledżach, curlerów na wózkach oraz ich pomocników. Cała wioska olimpijska znajduje się w południowej części dzielnicy False Creek, znajdującej się w północnej części Vancouver. Została oddana do użytku w listopadzie 2009 r. Jednak na czas igrzysk paraolimpijskich jej terytorium – z racji mniejszej liczby uczestników – znacznie zmniejszono, co czyni ją bardziej kameralną. Stąd można łatwo dostać się do miasta na zakupy, a do BC Place stadium jest zaledwie półtora km.

Whistler Paralympic (Olympic) Village
Prawdziwym centrum igrzysk paraolimpijskich jest Whistler. Kilometr od drogi głównej Vancouver-Whistler, do złudzenia przypominającej naszą Zakopiankę, 10 min drogi do Whistler, w lesie wyrąbano miejsce na duże osiedle. Tutaj, w małych budynkach wykonanych przy użyciu technologii przyjaznych dla środowiska, będzie mieszkało 1200 narciarzy i trenerów. Stąd mają 20 min drogi do tras biegowych i biatlonowych, 5 min na stoki narciarskie. Wszelkie ceremonie medalowe będą się odbywały w centrum Whistler, do którego z wioski jest nieco więcej niż 8 km.

Whistler Paralympic (Olympic) Park
Kilkanaście kilometrów na północny zachód od Wistler, w Dolinie Callaghan, znajduje się kompleks tras biegowych, tras biatlonowych i dwie skocznie narciarskie. Kompleks znajduje się 8 km od drogi nr 99 Vancouver-Whistler, oprócz 14 tras biegowych i skoczni są tu również trasy zjazdowe, trzy hale mogące zmieścić 10 tys. osób i w sumie 25 km tras rekreacyjnych. Kompleks został oddany do użytku jesienią 2008 r., przed oficjalnym rozpoczęciem sezonu narciarskiego.

Tutaj przy średniej maksymalnej temperaturze ponad +3 st. C (w nocy ok. - 4) rywalizowali olimpijczycy i tutaj zapewne w cieplejszych warunkach rywalizować będą narciarze-biegacze i biatlonści (konkurencje te odbywają się wymiennie).

W ciągu igrzysk paraolimpijskich kompleks gotowy jest przyjąć 6 tys. osób dziennie. Narciarzy czeka na pewno miękki śnieg, którego temperatura będzie wyższa od zera. Nie jest również wykluczone, że na trasie biegowej narciarz spotka się z obudzonym z zimowego snu niedźwiedziem...

Whistler Creekside
4 km od Whistler położone są trasy zjazdowe. Znajdują się na zboczach góry o tej samej nazwie co miejscowość. Obok znajduje się Góra Blackomb. Obie góry mają największe w Ameryce nachylenie stoków, przekraczające 1,5 km długości, połączone są dwiema kolejkami gondolowymi i formalnie stanowią największy zasięgiem kurort narciarski w Ameryce Północnej.

Pierwsze trasy zjazdowe wybudowano na zboczach góry Whistler w 1966 r. Dzisiaj jest to narciarski kombinat z szeregiem wyciągów, kolejek gondolowych, infrastrukturą narciarską, kawiarnią na szczycie góry itd., do którego zjeżdżają fani białego szaleństwa z zachodnich Stanów Zjednoczonych. Szczególny klimat panujący w Whistler i okolicach (z jednej strony w położonej nisko wiosce jest ciepło ze względu na bliskość Pacyfiku, z drugiej ze względu na wysokość tras sezon narciarski trwa od grudnia do kwietnia) oraz wspomniane zaplecze czynią to miejsce jednym z najbardziej popularnych ośrodków narciarskich na całym kontynencie.

Tutaj odbędą się wszystkie konkurencje alpejskie: zjazd, supergigant, slalom gigant i slalom, a także superkombinacja (supergigant + 1 przejazd slalomu). Na trybunach usytuowanych ok. 2 km od drogi 99 Vancover-Whistler może zasiąść 5 tys. osób.

Whistler Medals Plaza
W centrum Whistler, na wolnym powietrzu, wzorem igrzysk olimpijskich odbywać się będą wszystkie ceremonie medalowe konkurencji narciarskich: biegowych, biatlonowych i alpejskich. I tak jak w igrzyskach sprawnych ceremoniom dekoracji będą towarzyszyć koncerty. Medale w hokeju i curlingu zostaną rozdane w miejscach spotkań tuż po meczach finałowych. Na miejscu rywalizacji będą także wręczane medale w konkurencjach narciarskich od 19 do 21 marca. W tym czasie Whistler Medal Plaza będzie przygotowywana do ceremonii zakończenia igrzysk, którą obejrzy na żywo 8 tys. widzów. Zakończenie odbędzie się 21 marca o godzinie 19.30, a więc o 3.30 (+1 dzień) czasu polskiego.

Głównym sponsorem serwisu Vancouver 2010 jest: