Protest w Sejmie. Rząd: „spełniamy postulaty”. Protestujący: „to oszustwo”

Protestujący w Sejmie dostają w związku z posiadaniem niepełnosprawnego dziecka 2,5 tysiąca złotych miesięcznie. Pokazują jakieś 150 zł, a jest to tylko wycinek tego co dostają. Jestem za tym żeby niepełnosprawnym państwo pomagało, ale rozsądnie. Pomoc powinna być kierowana do tych, którzy jej rzeczywiście potrzebują, czyli tych, którzy sami nie mają możliwości się utrzymać. Ktoś relacjonował, że tam w Sejmie protestują m.in. osoby, które w rodzinie mają dochody rzędu 10 tysięcy złotych miesięcznie - rozumiem, że dlatego chcą dostawać pomoc bez kryterium dochodowego. Mnie nikt nie pomaga w utrzymywaniu mojego dziecka, a zarabiam mniej niż ci protestujący dzisiaj dostają od państwa - czyli m.in. z moich podatków. Pytam z jakiej racji? Dlaczego kładą spać na kamiennych posadzkach niepełnosprawne dzieci, narażając ich zdrowie? Niech jedna z drugą pani jak chce to sama naraża swoje zdrowie i leży na kamieniach, ale niepełnosprawnego dziecka nie wolno jej tak traktować. Tym powinien zająć się sąd rodzinny. Ci, co protestują w Sejmie to przecież te same osoby, które kilka lat temu protestowały jako „rodzice dzieci niepełnosprawnych” - tylko im te dzieci wyrosły z wieku dziecięcego i teraz przemianowali się na "rodziców osób niepełnosprawnych". Zastrzegają jednak, żeby dawać tylko rodzicom niepełnosprawnych, choć już dostają ponad 2,5 tysiąca miesięcznie, a córkom osób niepełnosprawnych już nie. Rozumiem, że według nich opiekunowie starszych niepełnosprawnych ludzi się w ogóle nie liczą i niech się utrzymają za 520 zł miesięcznie – albo „zdychają” z głodu. Od iluś lat blokują próby wprowadzenia kompleksowych rozwiązań dotyczących pomocy wszystkim osobom niepełnosprawnym. Wystarczy posłuchać ich wypowiedzi, ich przywódczyni powiedziała jasno i wyraźnie, że inne grupy niepełnosprawnych ją nie interesują. Pytam jak długo jeszcze ta grupka stanowiąca ułamek osób niepełnosprawnych będzie terroryzowała kolejne rządy i całe środowisko osób niepełnosprawnych? Jak długo jeszcze będzie się liczyło tylko ich „dawać nam, a całą resztę niepełnosprawnych mamy gdzieś?” Czy np. opiekunowie dorosłych osób niepełnosprawnych, którzy dostają zaledwie 520 zł miesięcznie i którzy często naprawdę głodują to jakaś gorsza kategoria? Rząd powinien wprowadzić sprawiedliwe rozwiązania systemowe i nie ulegać szantażom znikomej grupki tylko dlatego, że blokują korytarz w Sejmie, a inni niepełnosprawni zachowują się w sposób odpowiedzialny i starają się wspólnie z władzami wypracować właśnie sprawiedliwe rozwiązania systemowe. Jednak grupa protestująca dzisiaj w Sejmie od lat swoimi protestami skutecznie blokuje zmiany, które z jednej strony zwiększyłyby pomoc dla niepełnosprawnych, ale i z drugiej - uszczelniłyby taki system, a także uczyniłyby go bardziej sprawiedliwym i racjonalnym. Ludzie zarabiają 1.500 zł miesięcznie na rękę. Ich dzieci uczą się i nie pracują. Ich dzieci też od czasu do czasu chorują i trzeba kupić im leki. Żeby dzieci się rozwijały muszą opłacić zajęcia dodatkowe. Nie narzekają, takich ludzi jest w Polsce wiele tysięcy. Roszczeniowość grupki osób protestujących w sejmie jest skandaliczna. Ironizując - może jeszcze z naszych podatków wstawić im na ten korytarz sejmowy eleganckie, wygodne łóżka, kino domowe, zapewnić obsługę kelnerską i masażystów bo im mięśnie się napinają od tego protestowania. Przecież to zwykły skandal i tyle. Propozycję rządu uważam za wręcz rewelacyjną. Oczywiście dla niepełnosprawnych, bo dla pań, które już teraz nie kryją się i oficjalnie mówią, że chodzi im o kasę, którą mogą wydać na co im się spodoba, ta propozycja już nie jest taka atrakcyjna. Rząd mówi dajemy na rehabilitację, a nie na kolorowe paznokietki. A to już się paniom protestującym nie podoba. Pytam ponownie, kiedy ktoś się zainteresuje znęcaniem się nad niepełnosprawnymi trzymanymi przez te panie na kamiennych posadzkach w Sejmie? To czego żądają protestujące w Sejmie jest niekonstytucyjne. W żadnym wypadku nie wolno jednym dawać kilka razy więcej niż drugim, będącym w podobnej sytuacji. Żeby było sprawiedliwie i po chrześcijańsku. Wrzucić wszystkie środki obecnie przeznaczane dla niepełnosprawnych wymagających opieki drugiej osoby i rozdzielić sprawiedliwie równo pomiędzy wszystkich. Panie protestujące w Sejmie będą miały wprawdzie trochę mniej niż teraz (ale ciągle wystarczająco na utrzymanie), a los pozostałych osób tak samo niepełnosprawnych znacznie się poprawi.