Osoba z orzeczeniem a kwalifikowany pracownik ochrony fizycznej

Witam, czy zgodnie z obowiązującymi przepisami osoba z orzeczeniem o niepełnosprawności może mieć wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej (KPOF)? Czy rzeczywiście, aby otrzymać orzeczenie lekarskie, dopuszczające do wykonywania obowiązków KPOF, trzeba podpisać oświadczenie o braku niepełnosprawności? Czy pracodawca zatrudniający pracowników na stanowiskach KPOF, po otrzymaniu orzeczenia o niepełnosprawności od pracownika - powinien potraktować to jako uzasadnione podejrzenie pogorszenia stanu zdrowia i skierować na przyspieszone badania medycyny pracy i na orzecznictwo KPOF? Pozdrawiam.

Szanowna Pani,

zgodnie z art. 26 ust. 3 ustawy z dnia 22.08.1997 r. o ochronie osób i mienia (tj. Dz.U. z 2017, poz. 2213 z późn. zm.) na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej wpisuje się osobę, która:

1. posiada obywatelstwo polskie lub obywatelstwo innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;
2. ukończyła 21 lat;
3. ukończyła co najmniej gimnazjum lub ośmioletnią szkołę podstawową;
4. ma pełną zdolność do czynności prawnych;
5. nie była skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne i nie toczy się przeciwko niej postępowanie karne o takie przestępstwo;
6. posiada nienaganną opinię wydaną przez właściwego ze względu na jej miejsce zamieszkania komendanta powiatowego (rejonowego, miejskiego) Policji, sporządzoną na podstawie aktualnie posiadanych przez Policję informacji albo - w przypadku obywatela innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz obywatela polskiego zamieszkałego na terenie tych państw - przez organ odpowiedniego szczebla i kompetencji tych państw, właściwy ze względu na miejsce zamieszkania tej osoby;
7. posiada zdolność fizyczną i psychiczną do wykonywania zadań, stwierdzoną orzeczeniami lekarskim i psychologicznym, których ważność nie upłynęła;
8. posiada przygotowanie teoretyczne i praktyczne w zakresie wyszkolenia strzeleckiego, samoobrony, technik interwencyjnych oraz znajomość przepisów prawa związanych z wykonywaniem ochrony osób i mienia.

Warto zauważyć, że zgodnie z art. 33 ww. ustawy (przeprowadzanie badań lekarskich osób ubiegających się o wpis), badania lekarskie i psychologiczne osoby ubiegającej się o wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej lub posiadającej taki wpis - przeprowadza się co do zasady na wniosek tej osoby. Do wniosku, o którym mowa powyżej, osoba ubiegająca się o wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej lub posiadająca taki wpis jest zobowiązana dołączyć oświadczenie, złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, że nie jest osobą niepełnosprawną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych lub nie posiada orzeczenia o inwalidztwie lub niezdolności do pracy wydanego przez właściwy organ rentowy albo dokumenty potwierdzające orzeczony stopień niepełnosprawności, inwalidztwa lub niezdolności do pracy.

Oznacza to, że przy badaniu pełnej zdolności fizycznej i psychicznej brane są pod uwagę dokumenty np. w postaci orzeczenia o niepełnosprawności. Jednakże przepisy nie operują pojęciem orzeczenia o niepełnosprawności, jako dokumentu dyskwalifikującego kandydata. W tym znaczeniu posiadanie orzeczenia nie jest jednoznaczne z brakiem pełnej zdolności fizycznej i psychicznej (wykażą to ewentualnie dopiero badania).

Orzeczenie o niepełnosprawności przedstawione pracodawcy w trakcie zatrudnienia przez kwalifikowanego pracownika ochrony fizycznej może skutkować skierowaniem osoby na badanie pełnej zdolności fizycznej i psychicznej (w razie uzasadnionego podejrzenia utraty zdolności fizycznej lub psychicznej do wykonywania zadań).

Z poważaniem,

dr Michał Urban, radca prawny