Ekwiwalent za urlop

Zmieniłam pracę od 1.10.2018, pełny etat, urlop 26 dni. Cały urlop rehabilitacyjny, czyli 10 dni, wykorzystałam w lipcu u poprzedniego pracodawcy, więc nie mogę już z niego korzystać w tym roku u nowego pracodawcy. Natomiast jeśli chodzi o urlop wypoczynkowy, to wykorzystałam 18 dni z 20 dni, które mi przysługiwały z racji 9-miesięcznego zatrudnienia. Za 2 dni spodziewałam się ekwiwalentu. Jednakże pracodawca odmówił jego wypłaty i poprawy świadectwa pracy, gdyż jak twierdzi przekroczyłam limit urlopu rehabilitacyjnego. Przysługiwało mi za 9 miesięcy zatrudnienia tylko 8 dni urlopu rehabilitacyjnego, a wykorzystałam 10 dni. To przekroczenie wyrównał właśnie tymi 2 dniami, za który miał być wypłacony ekwiwalent. Czy takie postępowanie jest słuszne? Moim zdaniem urlop wypoczynkowy i rehabilitacyjny nie sumują się i ich limit liczony jest osobno, gdyż są dwie podstawy prawne. Bardzo proszę o odpowiedź (najlepiej wraz z podstawą prawną).

Szanowna Pani,

zgodnie z art. 19 ustawy dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tj. Dz.U. z 2018 r. poz. 511 z późn. zm.), osobie zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym (często nazywany urlopem rehabilitacyjnym). Do dodatkowego urlopu wypoczynkowego stosuje się zasady takie, jak do urlopu wypoczynkowego uregulowanego w Kodeksie pracy, gdyż jest to w swojej istocie urlop wypoczynkowy udzielany w dodatkowej liczbie 10 dni, wynikający z uprawnień pracownika będącego osobą z niepełnosprawnością. Z powyższego wynika więc, że dodatkowy urlop wypoczynkowy udzielany jest (podobnie jak kwestia ekwiwalentu) na takich samych zasadach, jak zwykły urlop wypoczynkowy.

Co do zasady, zgodnie z art. 155¹ § 1 kodeksu pracy (urlop w wymiarze proporcjonalnym), w roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy z pracownikiem uprawnionym do kolejnego urlopu, pracownikowi przysługuje urlop:

1. u dotychczasowego pracodawcy – w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u tego pracodawcy w roku ustania stosunku pracy, chyba że przed ustaniem tego stosunku pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub w wyższym wymiarze;
2. u kolejnego pracodawcy – w wymiarze:
   1. proporcjonalnym do okresu pozostałego do końca danego roku kalendarzowego – w razie zatrudnienia na czas nie krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego,
   2. proporcjonalnym do okresu zatrudnienia w danym roku kalendarzowym – w razie zatrudnienia na czas krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego,

z zastrzeżeniem § 2.

Zgodnie z § 2 ww. przepisu pracownikowi, który przed ustaniem stosunku pracy w ciągu roku kalendarzowego wykorzystał urlop w wymiarze wyższym niż wynikający z § 1 pkt 1, przysługuje u kolejnego pracodawcy urlop w odpowiednio niższym wymiarze; łączny wymiar urlopu w roku kalendarzowym nie może być jednak niższy niż wynikający z okresu przepracowanego w tym roku u wszystkich pracodawców.

Z poważaniem,

dr Michał Urban, radca prawny