Czy można wnioskować zaocznie o bezterminowe orzeczenie?

Przez wiele lat otrzymuję na 2 lata ważność orzeczenia stopnia znacznego, mam 70 lat i coraz większe trudności w poruszaniu się nawet o kulach przez złamany kręgosłup. W marcu 2019 r. czeka mnie kolejna eskapada na ul. [do wiad. red.] i to pięciokrotna, bo trzeba osobiście złożyć wniosek o wydanie kolejnego orzeczenia, następnie komisja lekarska, odbiór orzeczenia, złożenie wniosku o wydanie karty parkingowej, no i odbiór karty. Na dokładkę przy schorzeniach ortopedycznych wdała mi się choroba stopy, co jeszcze bardziej utrudniło moje poruszanie się. Samochodu prowadzić nie mogę, gdyż orteza nie pozwala. Lat przybywa i schorzeń też, dlatego też mam pytanie, czy w moim przypadku i po tylu latach odnawiania orzeczeń mogę prosić o zaoczne wydanie orzeczenia na okres bezterminowy? Nie mam siły chodzić i prosić o pomoc obcych, aczkolwiek w wielu przypadkach uczynnych ludzi, żeby mnie wozili, bo na taksówki mnie nie stać.

Szanowny Panie,

zgodnie z § 3 ust. 4 Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności, naruszenie sprawności organizmu uważa się za:

1. trwałe (stałe) – jeżeli według wiedzy medycznej stan zdrowia nie rokuje poprawy;
2. okresowe – jeżeli według wiedzy medycznej może nastąpić poprawa stanu zdrowia.

Tak więc orzecznicy kierują się powyższym przepisem, wydając orzeczenie na stałe lub na określony czas. Jeżeli nie zgadza się Pan z orzeczeniem w zakresie, na jaki go orzeczono, może Pan złożyć stosowne odwołanie zgodnie z pouczeniem, które powinno znajdować się na przedmiotowym orzeczeniu.

Odnośnie wydania orzeczenia „zaocznie” – zgodnie z § 8.3 i 8.4 Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15.07.2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności, jeżeli osoba zainteresowana lub dziecko nie mogą uczestniczyć w posiedzeniu składu orzekającego z powodu długotrwałej i nierokującej poprawy choroby, uniemożliwiającej osobiste stawiennictwo, potwierdzonej zaświadczeniem lekarskim, badanie, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza się w miejscu pobytu tej osoby lub dziecka.

W przypadku, gdy lekarz – przewodniczący składu orzekającego uzna posiadaną dokumentację medyczną za wystarczającą do wydania oceny stanu zdrowia, a osoba zainteresowana lub dziecko nie mogą uczestniczyć w posiedzeniu składu z powodu przyczyn wskazanych w ust. 3 i potwierdzonych zaświadczeniem lekarskim, ocena może być wydana bez badania.

Odnośnie złożenia wniosku i odebrania karty parkingowej, zgodnie z §  2. pkt 3 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 czerwca 2014 r. w sprawie wzoru oraz trybu wydawania i zwrotu kart parkingowych, osoba niepełnosprawna składa wniosek osobiście, z wyjątkiem:

1. osoby, która nie ukończyła 18. roku życia, za którą wniosek składają rodzice lub ustanowieni przez sąd opiekunowie albo jeden z rodziców lub ustanowionych przez sąd opiekunów;
2. osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie pozostającej pod władzą rodzicielską, za którą wniosek składa jeden z rodziców;
3. osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie niepozostającej pod władzą rodzicielską lub osoby ubezwłasnowolnionej częściowo, za którą wniosek składa odpowiednio opiekun lub kurator ustanowiony przez sąd.

Natomiast zgodnie z § 10 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 czerwca 2014 r. w sprawie wzoru oraz trybu wydawania i zwrotu kart parkingowych, osoba niepełnosprawna odbiera kartę parkingową osobiście po okazaniu dokumentu potwierdzającego tożsamość albo przez osobę upoważnioną po okazaniu przez nią dokumentu potwierdzającego jej tożsamość oraz pisemnego upoważnienia do odbioru karty.

Natomiast kartę parkingową wydaną:

1. osobie, która nie ukończyła 18. roku życia, odbiera jeden z rodziców lub ustanowionych przez sąd opiekunów,
2. osobie ubezwłasnowolnionej całkowicie pozostającej pod władzą rodzicielską odbiera jeden z rodziców,
3. osobie ubezwłasnowolnionej całkowicie niepozostającej pod władzą rodzicielską lub osobie ubezwłasnowolnionej częściowo odbiera odpowiednio opiekun lub kurator ustanowiony przez sąd

– po okazaniu dokumentu potwierdzającego tożsamość i oświadczeniu o prawie do sprawowania odpowiednio władzy rodzicielskiej, opieki lub kurateli.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, wniosek generalnie powinna złożyć osoba niepełnosprawna osobiście, natomiast odbiór może nastąpić przez osobę upoważnioną.

Z poważaniem,

Grzegorz Jaroszczyk, prawnik