Dodatkowy urlop rehabilitacyjny

Jestem osobą słabosłyszącą i mam niepełnosprawność umiarkowaną od 2005 r., bezterminowo. Pracuję w tym zakładzie już 15 lat i nie składałam pracodawcy orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Teraz chcę złożyć dokumenty - czy przysługuje mi zaległy urlop wstecz 3 lata?

Szanowna Pani,

odnośnie do dodatkowego urlopu wypoczynkowego, to kierując się stanowiskiem pracowników Pełnomocnika ds. Osób Niepełnosprawnych na temat dodatkowego urlopu wypoczynkowego należy stwierdzić iż: „Prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego przysługuje pracownikowi zaliczonemu do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, chociażby nie wystąpił do pracodawcy o przyznanie takiego urlopu (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2005 r., II PK 339/04). Ani przepisy ustawy o rehabilitacji (...), ani przepisy Kodeksu pracy nie uzależniają prawa do urlopu wypoczynkowego od wniosku osoby do urlopu uprawnionej. Nieuzyskanie przez pracodawcę wiadomości o przysługującym pracownikowi z mocy prawa prawie do dodatkowego urlopu wypoczynkowego może – w konkretnych okolicznościach - oznaczać tylko tyle, że pracodawcy nie można zarzucić zawinionego niewykonywania zobowiązania do udzielenia urlopu zgodnie z przepisami prawa pracy.

Nabycie prawa do dodatkowego urlopu wypoczynkowego jest niezależne od momentu przestawienia orzeczenia pracodawcy. Artykuł 19 ust.1 ustawy o rehabilitacji (....) jest przepisem lex specialis w stosunku do art. 20c tej ustawy. W praktyce oznacza to, że pracownik niepełnosprawny, zaliczony do znacznego bądź umiarkowanego stopnia niepełnosprawności z prawa do dodatkowego urlopu wypoczynkowego będzie mógł skorzystać dopiero po przedstawieniu pracodawcy orzeczenia.

Roszczenia ze stosunku pracy, w tym dotyczące udzielenia dodatkowego urlopu wypoczynkowego ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Trzyletni termin przedawnienia prawa do urlopu rozpoczyna się najwcześniej w ostatnim dniu roku kalendarzowego, w którym pracownik nabył to prawo.”

Warto zatem zapoznać się z uzasadnieniem do wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2005 r., II PK 339/04, który dotyczy podobnej do Pani sytuacji.

z poważaniem,

Grzegorz Jaroszczyk,

prawnik