Kandydatka do Nagrody Publiczności w konkursie „Człowiek bez barier 2018”: Stanisława Cymerman

Ma 89 lat, urodziła się w Przysusze w woj. łódzkim, ale mieszka w Warszawie, do której przeprowadziła się w 1943 r. Chodziła do szkoły powszechnej na Powiślu, potem do szkoły handlowej, jednak naukę przerwał wybuch Powstania Warszawskiego. Po wojnie poszła do szkoły pielęgniarskiej, a po jej ukończeniu przez 41 lat pracowała w szpitalu przy ul. Oczki. W 1990 r. przeszła na emeryturę.

Wtedy też zaczęły się jej problemy zdrowotne ze wzrokiem (zaćma) i słuchem (głuchota w jednym uchu). Dodatkowo przez wiele lat opiekowała się niewidomym i chorującym na cukrzycę mężem oraz matką, która dożyła 99 lat. Po śmierci najbliższych postanowiła prowadzić aktywny tryb życia i wspierać innych. Mimo własnych kłopotów zdrowotnych, od wielu lat pomaga starszej, schorowanej, leżącej sąsiadce, która obecnie ma 100 lat.

Pani Stanisława angażuje się także w wiele inicjatyw społecznych. Pokazuje, że mimo sędziwego wieku można żyć aktywnie, pomagać innym, angażować się społecznie, zwiedzać świat i cieszyć się życiem. Ma pogodne usposobienie. Nie użala się nad sobą. Mimo 89 lat potrafi tańczyć do rana, śmiać się i dowcipkować. Każdy, kto ją pozna przyznaje, że ma niesamowitą energię. Bardzo dba o zdrowie, a profilaktykę zdrowotną promuje też w swoim środowisku. Należy do organizacji, która pomaga innym, a także do grupy Dancing Międzypokoleniowy. Tutaj angażuje się w wiele inicjatyw, jak konferencje prozdrowotne czy filmiki pokazujące aktywność seniorów. Przez kilka sezonów w radiowej Czwórce prowadziła cykl radiowy pt. „Babcia radzi”.