Wybory bez barier. Oto nasi kandydaci do Sejmu i Senatu!

Na kogo oddać swój głos w wyborach do parlamentu 13 października? Na to pytanie każdy musi sobie odpowiedzieć sam. A może warto rozważyć kandydata z niepełnosprawnością? Prezentujemy czternaścioro spośród nich. Każdego zapytaliśmy m.in. o to, co jako parlamentarzysta zamierza zrobić dla osób z niepełnosprawnością w Polsce.

Od wielu lat zapraszamy kandydatów z niepełnosprawnością do bezpłatnej promocji na naszym portalu. Tak jest i tym razem. Kandydatów, którzy zgłosili się do naszej akcji przed wyborami do Sejmu i Senatu, prezentujemy poniżej w kolejności alfabetycznej.

Maciej Dunin-Borkowski

Kandydat do Sejmu z listy: KW Sojusz Lewicy Demokratycznej (Lewica)

Okręg wyborczy nr 19 (OKW Warszawa – część województwa mazowieckiego obejmująca obszar miasta na prawach powiatu: Warszawa), lista nr 3, pozycja nr 22

Niepełnosprawność: narząd wzroku i ruchu

Od 16 lat aktywnie działam na rzecz osób z niepełnosprawnościami, głównie z dysfunkcjami wzroku, ale także osób starszych i wykluczonych. Jako działacz społeczny angażuję się w wiele projektów mających na celu poprawę jakości ich życia i zdrowia.

W latach młodości byłem instruktorem ZHP, a także kuratorem sądowym dla nieletnich. Jestem jednym z liderów Polskiego Związku Niewidomych, prezesem Warszawskiego Koła obejmującego swoim zasięgiem trzy dzielnice Warszawy – Ochotę, Ursus i Włochy. Byłem prezesem Okręgu Mazowieckiego i członkiem Zarządu Głównego PZN, wielokrotnie delegatem na zjazdy okręgowe i krajowe PZN.

Z wykształcenia jestem ekonomistą, pedagogiem specjalnym, doradcą zawodowym oraz pedagogiem pracy. Nie uznaję kompromisów polegających na oszustwie i niespełnionych obietnicach. Jestem idealistą, który nie zbacza z obranej drogi, nawet gdy jest trudna. Skuteczny w działaniu, mam odwagę by być szczerym i uczciwym. Walczę o prawa człowieka, o godność i szacunek. Jestem przeciwny jakimkolwiek przejawom dyskryminacji.

Moje społeczne zaangażowanie wynika z potrzeby pomagania innym, osobom z niepełnosprawnościami oraz ludziom starszym, spychanym na społeczny margines. Sam jestem osobą z niepełnosprawnością ze względu na narząd wzroku i ruchu. Jako pierwszy w Polsce i jak dotąd chyba jedyny pisałem prace badawcze o skutkach dyskryminacji prowadzącej do autodyskryminacji, samowykluczania się jednostki z życia i przestrzeni publicznej oraz społecznej. Znam zagadnienia socjologiczne i pedagogiczne karier zawodowych osób z niepełnosprawnościami. Dostrzegam niedostatki i ułomności systemu, począwszy od nauczania po zatrudnienie. I wiem, że w tych obszarach jest wiele do zrobienia...

Priorytetem na następną kadencję w działaniach na rzecz osób z niepełnosprawnościami jest dla mnie zwiększenie dostępności do nowoczesnych procedur medycznych, dostępności do szeroko pojętej rehabilitacji, uregulowanie kwestii asystenta osoby niepełnosprawnej i niewidomej, a także rozwój procedur i finansowania aktywizacji zawodowej osób z niepełnosprawnościami oraz wspieranie ich przedsiębiorczości. Wyrównywanie szans musi stać się faktem. Postuluję również o spójność orzecznictwa o niepełnosprawności i ZUS, a także nauczanie w warunkach integracji i włączania w szkołach publicznych.

Więcej o kandydacie:

Strona internetowa kandydata

Profil kandydata na Facebooku

Profil kandydata na Instagramie

Krzysztof Jasiński

Kandydat do Sejmu z listy: KW Sojusz Lewicy Demokratycznej (Lewica)

Okręg wyborczy nr 23 (OKW Rzeszów – część województwa podkarpackiego obejmująca obszary powiatów: dębicki, kolbuszowski, leżajski, łańcucki, mielecki, niżański, ropczycko-sędziszowski, rzeszowski, stalowowolski, strzyżowski, tarnobrzeski oraz miast na prawach powiatu: Rzeszów, Tarnobrzeg), lista nr 3, pozycja nr 8

Niepełnosprawność: choruję na dystrofię mięśniową Beckera, mam umiarkowany stopień niepełnosprawności

Mam 24 lata. Mieszkam w Łańcucie. Od wielu lat działam społecznie i politycznie. Jestem członkiem partii Razem na Podkarpaciu.

Zajmuję się przestrzenią miejską, walczę z samorządowymi patologiami. Staram się zmieniać Łańcut na lepsze. Walczę o tworzenie przestrzeni przyjaznej pieszym. Zajmuję się też przywracaniem pamięci o łańcuckich Żydach. Angażuję się w Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy, wspieram Szlachetną Paczkę i inne inicjatywy. Współorganizuję Marsz Równości w Rzeszowie.

Zabiegam o to, aby wszystkie lokale wyborcze w moim mieście były przystosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych. Chciałbym, aby wszystkie chodniki, instytucje publiczne i urzędy były przystosowane dla niepełnosprawnych. Chciałbym, żeby powstało Podkarpackie Centrum Rehabilitacji z kilkoma filiami na terenie województwa, tak, aby w każdym powiecie ludzie mieli łatwy dostęp do rehabilitacji. Tego typu inwestycje można realizować m.in. dzięki funduszom unijnym.

Zamierzam działać na rzecz przystosowania przestrzeni i publicznego transportu do potrzeb osób niepełnosprawnych. Chcę być przykładem, że osoba młoda i niepełnosprawna także może startować do Sejmu.

Więcej o kandydacie:

Program wyborczy Lewicy

Sylwetka kandydata na stronie Lewicy

Marcin Jurzysta

Kandydat do Sejmu z listy: KKW Koalicja Obywatelska PO .N iPL Zieloni

Okręg wyborczy nr 23 (OKW Rzeszów – część województwa podkarpackiego obejmująca obszary powiatów: dębicki, kolbuszowski, leżajski, łańcucki, mielecki, niżański, ropczycko-sędziszowski, rzeszowski, stalowowolski, strzyżowski, tarnobrzeski oraz miast na prawach powiatu: Rzeszów, Tarnobrzeg), lista nr 5, pozycja nr 11

Niepełnosprawność ruchowa w stopniu umiarkowanym, od urodzenia

Jestem politologiem, doktorem nauk humanistycznych. Mieszkam w Czudcu. Przez ostatnie dziewięć lat związany byłem z Zespołem Szkół w Czudcu, obecnie uczę w Zespole Szkół w Wyżnem. Współpracuję również z Uniwersytetem Rzeszowskim. Jestem publicystą i komentatorem politycznym.

Iść pod wiatr? Dla mnie to nic nowego. Mimo że nie było to proste. Mimo swej niepełnosprawności dziś jestem człowiekiem aktywnym zawodowo i społecznie będąc nauczycielem i wykładowcą, członkiem wielu stowarzyszeń i fundacji oraz autorem książek o moim ukochanym Podkarpaciu . Niedawno przystąpiłem do akcji Święte Krowy Podkarpackie, uświadamiającej kierowcom, by swym parkowaniem nie utrudniali życia osobom niepełnosprawnym.

Moje priorytety:

• dostępność do edukacji dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej na wszystkich poziomach nauczania; nauczanie domowe nie jest metodą, chcę stworzyć niepełnoprawnym dzieciom takie warunki, by mogły w równym stopniu, co ich pełnosprawni rówieśnicy, korzystać z edukacji;
• większa dostępność komunikacyjna – osoby niepełnosprawne funkcjonują też poza wielkimi miastami, jak mają więc dostać się do dużych aglomeracji, gdy np. przez ich miejscowości nie przejeżdża pociąg (niskopodłogowy); postuluję zatem wprowadzenie autobusów niskopodłogowych na liniach międzymiastowych;
• całkowicie bezpłatny Internet dla osób z niepełnosprawnościami, to dla nich bowiem często jedyne narzędzie pracy lub kontaktu z drugim człowiekiem;
• wprowadzenie przymusu wobec wszystkich instytucji publicznych (szkoły, urzędy, sądy, szpitale, kościoły, kina, teatry, muzea) zainstalowania wind lub wybudowania podjazdów, nikt nie może być wykluczany z codziennego życia.

Jakub Albert Kopyto

Kandydat do Sejmu z listy: KKW Koalicja Obywatelska PO .N iPL Zieloni

Okręg wyborczy nr 23 (OKW Rzeszów – część województwa podkarpackiego obejmująca obszary powiatów: dębicki, kolbuszowski, leżajski, łańcucki, mielecki, niżański, ropczycko-sędziszowski, rzeszowski, stalowowolski, strzyżowski, tarnobrzeski oraz miast na prawach powiatu: Rzeszów, Tarnobrzeg), lista nr 5, pozycja nr 16

Niepełnosprawność: głęboki niedosłuch

Jestem z zawodu politologiem, a obecnie kontynuuję naukę na 5. roku politologii na Uniwersytecie Rzeszowskim. Jestem także najmłodszym kandydatem na liście Koalicji Obywatelskiej w okręgu nr 23.

Moja praca dotychczas skupia się na działalności w stowarzyszeniach w Stalowej Woli oraz w Rzeszowie. Moje najważniejsze cele w przyszłej kadencji to pomoc dla opiekunów osób niepełnosprawnych, ale nie tylko, gdy ich dzieci skończą 18 lat, lecz także po ukończeniu tego wieku.

Chcę również wesprzeć osoby z niepełnosprawnością w taki sposób, aby ich udział w życiu publicznym był większy, co często się zdarza, że są zapomniane i samotne w domach. Trzeba z tym natychmiast skończyć! Liczę również na wsparcie dla spółdzielni, przedsiębiorców czy też niepełnosprawnych pracowników w każdym zawodzie, jaki wykonują!

Łukasz Krasoń

Kandydat do Sejmu z listy: KKW Koalicja Obywatelska PO .N iPL Zieloni

Okręg wyborczy nr 19 (OKW Warszawa – część województwa mazowieckiego obejmująca obszar miasta na prawach powiatu: Warszawa), lista nr 5, pozycja nr 39 (przedostatni)

Informacja o niepełnosprawności: zanik mięśni, od 7. roku życia na wózku

Jestem ojcem, mówcą motywacyjnym, przedsiębiorcą, społecznikiem. Jestem człowiekiem, który żyje BEZ OGRANICZEŃ, i który chce przenieść swoje doświadczenie pracy z ludźmi i dla ludzi systemowo do życia publicznego.

Od 7 lat jestem mówcą motywacyjnym. Przemawiałem na największych wydarzeniach w Polsce (m.in. z Nickiem Vujicicem czy Brianem Tracym) oraz zagranicą. Inspiruję ludzi do odważnego i pozbawionego narzekania życia.

Przez wszystkie te lata odwiedziłem mnóstwo szkół, ośrodków przeznaczonych dla osób niepełnosprawnych, organizacji pozarządowych, wszędzie wzbudzając emocje i poruszenie.

Jestem założycielem Fundacji Wstań i Jedź, której głównym zadaniem jest edukowanie i inspirowanie osób niepełnosprawnych do bardziej świadomego i samodzielnego życia. W roku 2013 zainaugurowaliśmy Konwój Wstań i Jedź, który przemierzył cały kraj!

Będąc w Sejmie chcę stać się reprezentantem osób niepełnosprawnych i wykluczonych. Chcę przede wszystkim działać w dwóch obszarach: legislacyjnym oraz edukacyjnym/mentalnym na rzecz osób niepełnosprawnych.

Chcę zapewnić środki pieniężne dla osób niepełnosprawnych oraz ich rodzin. Czas wdrożyć system asystencji osób niepełnosprawnych w Polsce oraz znacząco poprawić sytuację osób niepełnosprawnych na rynku pracy. Jeśli chodzi o edukację, to będę dążył do zmiany postrzegania osób niepełnosprawnych w Polsce. Powinni wszyscy zrozumieć, jak wielki potencjał osoby niepełnosprawne mają w sobie i że nie ma opiekuńczego, kolektywnego społeczeństwa bez wspierania i empatii.

Maria Krawczyk

Kandydatka do Sejmu z listy: KKW Koalicja Obywatelska PO .N iPL Zieloni

Okręg wyborczy nr 9 (OKW Łódź – część województwa łódzkiego obejmująca obszary powiatów: brzeziński, łódzki wschodni oraz miasta na prawach powiatu: Łódź), lista nr 5, pozycja nr 19

Niepełnosprawność: choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa – odcinków szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego, rwa barkowa prawostronna i kulszowa lewostronna

Mam 60 lat, posiadam wyższe wykształcenie medyczne. W zawodzie pielęgniarki pracuję 41 lat. W tym roku zajęłam 1. miejsce w powiecie łódzkim wschodnim i 2. miejsce w województwie łódzkim w plebiscycie „Hipokrates” na najlepszą pielęgniarkę roku, zostałam również laureatem ogólnopolskiego projektu „Zadowolony Pacjent”. 21 lat działałam czynnie w Okręgowej Izbie Pielęgniarek i Położnych.

Poza pracą zawodową udzielam się społecznie. Jestem trzecią kadencję radną rady miejskiej w Tuszynie, byłam ławnikiem, działam czynnie w kilku stowarzyszeniach: „Kocham Tuszyn”, „Tuszyn Kultury”, OSP. Organizowałam akcje charytatywne dla potrzebujących, byłam wolontariuszem Fundacji „Dom w Łodzi”, „Gajusz”. Od 10 lat jestem zawodową mamą, prowadzę Specjalistyczną Rodzinę Zastępczą dla chorych, niepełnosprawnych dzieci w pieczy zastępczej.

Moje priorytety w parlamencie:

• Bezwarunkowe 500 złotych dla osób niepełnosprawnych bez żadnych kryteriów.
• Darmowa pomoc w drobnych pracach domowych, naprawach sprzętu gospodarstwa domowego.
• Zapewnienie opiekunom niepełnosprawnych czasu na odpoczynek, urlop, przynajmniej 14 dni w roku.
• Darmowy dowóz do przychodni, poradni, na zabiegi rehabilitacyjne i kosmetyczne.
• Tworzenie domów pobytu dziennego.
• Tworzenie większej liczby centrów rehabilitacji i aktywacji ruchowej.
• Tworzenie placów zabaw i aktywacji ruchowej wyposażonych w sprzęt przystosowany do zabawy przez dzieci na wózkach lub z innymi niesprawnościami.
• Zwiększenie dostępu do sprzętu medycznego, który w znacznym stopniu rekompensuje im ich ograniczenia, sprawiając niejednokrotnie, że mają równe szanse na udane życie z ludźmi zdrowymi.
• Promowanie polskich naukowców, konstruktorów sprzętu medycznego, dzięki którym bardziej realny stałby się dostęp do protez, inteligentnego sprzętu rehabilitacyjnego, który mógłby „postawić na nogi” sparaliżowanego i umożliwić mu chodzenie, co powoduje także, że osoba taka unika skutków braku ruchu: odleżyn, problemów z układem trawiennym, moczowym, krążenia i krążeniowo-naczyniowych.
• Skrócenie oczekiwania do specjalistów, poprzez uwolnienie ich od biurokracji, która zajmuje im 80% czasu pracy.
• Osoby starsze (po 50. roku życia), niepełnosprawne powinny mieć darmowe badania profilaktyczne co 5 lat, lepiej zapobiegać niż leczyć.
• Specjaliści (lekarze, pielęgniarki, fizjoterapeuci) kształceni w Polsce powinni zostać w kraju, aby leczyć naszych chorych, nie wyjeżdżać do innych krajów ze względu na wysokość zarobków.

Jan Filip Libicki

Kandydat do Senatu z listy: KW Polskie Stronnictwo Ludowe (Koalicja Polska)

Okręg wyborczy nr 89 (OKW Piła – obszary powiatów: grodziski, międzychodzki, nowotomyski, obornicki, szamotulski, wolsztyński)

Niepełnosprawność: mózgowe porażenie dziecięce, niepełnosprawność w stopniu znacznym

Poseł V i VI kadencji. Urodzony 17 stycznia 1971 r. w Poznaniu. W 1996 r. ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1997-2005 był doradcą prezesa w zakładzie pracy chronionej Edica, a od 1999 do 2002 r. – prezesa Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. W latach 1998-2002 członek zarządu Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego. W okresie 2007-2008 pracował w Stowarzyszeniu „Środowisko dla Niepełnosprawnych EKO SALUS”, był także doradcą prezesa Portu Lotniczego Poznań-Ławica. W latach 2002-2005 sprawował mandat radnego Rady Miasta Poznania.

W Sejmie V kadencji był członkiem Komisji Polityki Społecznej, a w VI kadencji – Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Podczas obu kadencji pracował w Komisji do spraw Unii Europejskiej. W Senacie VIII kadencji był członkiem Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej oraz Komisji Spraw Unii Europejskiej. W Senacie IX kadencji członek komisji ustawodawczej oraz komisji rodziny, polityki senioralnej i społecznej. Od roku 2014 do chwili obecnej przewodniczący Parlamentarnego Zespołu ds. Osób Niepełnosprawnych.

W mijającej kadencji chcę wskazać na dwie ustawy, które bądź to prowadziłem, bądź aktywnie uczestniczyłem w pracach nad nimi.

Pierwsza to ustawa o kierujących pojazdami, której uchwalenie było wynikiem wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Znosi ona opłaty za praktyczną część egzaminu na prawo jazdy dla osób z niepełnosprawnościami, które zdawały ten egzamin na własnych pojazdach.

Kwestia druga to praca nad ustawą o szczególnych uprawnieniach osób poszkodowanych w przypadku wyczerpania się sumy gwarancyjnej ustalonej na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem 1 stycznia 2006. Dotyczy to tych osób z niepełnosprawnościami, które uległy wypadkom komunikacyjnym.

W poprzedniej kadencji wymieniłbym prace nad przepisami, które nałożyły na samorządy obowiązek wydawania zwiększonej subwencji oświatowej, przyznawanej na uczniów z niepełnosprawnościami, wyłącznie na ich potrzeby.

Uważam, że dwie kwestie są absolutnie kluczowe do uregulowania w następnej kadencji. Po pierwsze głęboka reforma systemu orzekania o niepełnosprawności i ujednolicenie tego systemu. Kwestia druga to praca nad złożonym przez klub Platformy Obywatelskiej w ostatnich miesiącach projektem ustawy likwidującym tak zwaną pułapkę rentową.

Ewa Katarzyna Maksymowicz

Niezależna kandydatka do Sejmu z listy: KKW Koalicja Obywatelska PO .N iPL Zieloni

Okręg wyborczy nr 35 (OKW Olsztyn – część województwa warmińsko-mazurskiego obejmująca obszary powiatów: ełcki, giżycki, gołdapski, kętrzyński, mrągowski, nidzicki, olecki, olsztyński, piski, szczycieński, węgorzewski oraz miasta na prawach powiatu: Olsztyn), lista nr 5, pozycja nr 13

Niepełnosprawność: osoba niewidoma

Z ogromnym zaangażowaniem działa na rzecz społeczeństwa. Odpowiedzialna, charyzmatyczna, solidna i skuteczna. Od wielu lat zaangażowana w edukację dzieci i młodzieży, inicjatorka likwidacji barier architektonicznych w mieście. Animatorka kultury, autorka książek, artykułów, organizatorka spotkań autorskich i wernisaży, laureatka nagród. Przewodnicząca Kętrzyńskiej Społecznej Rady dla Osób Niepełnosprawnych. Widzi więcej niż inni. Marzy o Polsce równych szans.

KANDYDUJĘ BO: Niepełnosprawni muszą mieć w Sejmie przedstawiciela. Mocny głos w ich sprawie musi zabrać osoba, która na co dzień doświadcza wszystkich barier związanych z niepełnosprawnością. W Sejmie zajmę się wyrównaniem szans osób niepełnosprawnych w dostępie do pracy, rehabilitacji, informacji, kultury i sztuki. Zwiększeniem bezpieczeństwa w ruchu drogowym, łamaniem barier architektonicznych, ułatwieniem korzystania ze środków PFRON.

W skali ogólnopolskiej zamierzam skupić się na realizacji trzech projektów:

1. „Wytchnienie” jest ukłonem w stronę bliskich i opiekunów osób niepełnosprawnych, którzy często nie mają szans na odpoczynek. Oddają życie, pozostając na służbie 24 godziny na dobę. To idea stworzenia domu czasowego pobytu, w którym osoby z różnym stopniem niepełnosprawności mogłyby spędzać ze sobą czas i troszczyć się o siebie nawzajem pod okiem specjalistów. W tym czasie opiekunowie mogliby załatwić sprawy osobiste, wyjechać lub po prostu odpocząć – bez wyrzutów sumienia, tłumaczenia się i oceniania ze strony otoczenia.
2. „Taxi Zdrowie” zakłada stworzenie aplikacji, za pomocą której osoby z niepełnosprawnością będą mogły zamówić transport i bezinteresowne wsparcie w dotarciu na rehabilitację lub do urzędu (w tym pomoc w zejściu ze schodów, zniesienie wózka). To idea stworzenia społeczności na wzór użytkowników popularnej aplikacji transportowej: Jadę w to samo miejsce, mogę cię podrzucić! Umowa dotyczyłaby w tym przypadku również odwiezienia do domu po spotkaniu.
3. „Asystent Osoby Niepełnosprawnej” zakłada stworzenie stanowisk pracy osobom, które mają kompetencje do towarzyszenia niepełnosprawnym nie tylko w załatwieniu spraw codziennych (m.in. zakupy, rachunki, gotowanie), ale przede wszystkim w urzędach i innych instytucjach, co wiąże się zarówno z pokonywaniem barier infrastrukturalnych (brak podjazdów, wind), jak i komunikacyjnych (brak tłumacza języka migowego, brak przewodnika osoby niewidomej). Asystent mógłby znacznie wpłynąć na poprawę jakości życia osoby niepełnosprawnej!

Więcej o kandydatce:

Reportaż „Nie widzę przeszkód”.

Joanna Krystyna Niedźwiedź

Kandydatka do Sejmu z listy: KKW Koalicja Obywatelska PO .N iPL Zieloni

Okręg wyborczy nr 21 (OKW Opole – województwo opolskie), lista nr 5, pozycja nr 12

Niepełnosprawność: lekki stopień ze względu na narząd ruchu

Urodzona w 1970 r. w Kluczborku, absolwentka Uniwersytetów Jagiellońskiego i Wrocławskiego oraz Politechniki Opolskiej. Z wykształcenia pracownik socjalny oraz ekonomistka. Zawodowo od 30 lat związana z polityką społeczną. Wieloletni dyrektor Oddziału Opolskiego PFRON. Obecnie dyrektor Ośrodka Leczenia Odwykowego w Woskowcach Małych.

Autorka i współautorka licznych projektów, m.in.: „Tacy Sami” (projekt obejmujący poradnictwo prawne, psychologiczne i socjalne), „Niepełnosprawny Obywatel Europy” (projekt obejmujący prezentację placówek działających na rzecz osób z niepełnosprawnością w powiatach Oleskim i Kluczborskim”, „Trzeźwy Umysł”, „Aktywny Samorząd – Aktywni (Nie)Pełnosprawni” (cykl filmów ukazujących sylwetki aktywnych osób z niepełnosprawnością), „Lady D.”( projekt promujący aktywne kobiety , którym niepełnosprawność nie stoi na przeszkodzie w realizowaniu marzeń), „Świąteczne Warsztaty Integracyjne” (projekt realizowany wspólnie z Politechniką Opolską) – adresowanych do osób z niepełnosprawnością.

W swoich projektach stawia na integrację społeczną oraz likwidację wszelkich barier. Zwolenniczka i propagatorka projektowania uniwersalnego – budowy obiektów i zagospodarowania przestrzeni pozbawionych wszelkich barier. Na co dzień współpracuje z wieloma organizacjami pozarządowymi. Jej zdaniem organizacje pozarządowe i społeczności lokalne powinny odgrywać najważniejszą rolę w budowaniu przyszłości w myśl zasady „tyle władzy, na ile to konieczne, tyle wolności, na ile to możliwe oraz tyle państwa, na ile to konieczne, tyle społeczeństwa, na ile to możliwe”.

Główne priorytety pracy jako parlamentarzystki, to wdrożenie obowiązku stosowania projektowania uniwersalnego, wzmocnienie roli organizacji pozarządowych w aktywizacji społecznej i zawodowej osób z niepełnosprawnością, dążenie do systemowych rozwiązań odciążających opiekunów osób z niepełnosprawnościami, racjonalne wykorzystanie środków PFRON na rzecz aktywizacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych.

Wiktor Oniszk

Bezpartyjny kandydat do Sejmu z listy: KKW Koalicja Obywatelska PO .N iPL Zieloni

Okręg wyborczy nr 16 (OKW Płock – część województwa mazowieckiego obejmująca obszary powiatów: ciechanowski, gostyniński, mławski, płocki, płoński, przasnyski, sierpecki, sochaczewski, żuromiński, żyrardowski oraz miasta na prawach powiatu: Płock), lista nr 5, pozycja nr 15

Niepełnosprawność: artrogrypoza

Witam serdecznie. Nazywam się Wiktor Oniszk i mam 23 lata. Od urodzenia poruszam się na wózku inwalidzkim, choruję na artrogrypozę. Od urodzenia jestem związany także z Płockiem.

Wszystko zaczęło się od Młodzieżowej Rady Gminy Płock, następnie kandydowałem do Rady Miasta Płocka, a teraz kandyduję do Sejmu.

Moimi dwoma głównymi priorytetami są walka o osoby z niepełnosprawnościami oraz wspieranie młodych osób.

Sławomir Piechota

Kandydat do Sejmu z listy: KKW Koalicja Obywatelska PO .N iPL Zieloni

Okręg wyborczy nr 3 (OKW Wrocław – część województwa dolnośląskiego obejmująca obszary powiatów: górowski, milicki, oleśnicki, oławski, strzeliński, średzki, trzebnicki, wołowski, wrocławski oraz miasta na prawach powiatu: Wrocław), lista nr 5, pozycja nr 4

Niepełnosprawność: nie chodzę, poruszam się wyłącznie na wózku inwalidzkim po urazie kręgosłupa w dzieciństwie (wypadek na rowerze w wieku 12 lat)

Moją pasją jest pomaganie. Wiem, jak wiele można uczynić dobrego, jeśli umiemy słuchać i pomagać. Wiem, bo nie byłbym dzisiaj posłem, gdyby nie dobrzy ludzie – najczęściej nieznani i bezinteresowni, którzy w trudnych chwilach pomogli mi i moim rodzicom. Wiem, że nie zawsze udaje się pomóc. Jako poseł mogę pomagać więcej. Umiem i chcę to nadal robić. Robiłem to przez 11 lat jako radny Rady Miejskiej Wrocławia, robię to od 2005 roku jako poseł. Pomagam w sprawach indywidualnych, a w oparciu o wiedzę i doświadczenia z takich indywidualnych spraw – podejmuję inicjatywy systemowe, wnosząc przede wszystkim projekty ustaw.

W Sejmie przez dwie poprzednie kadencje byłem przewodniczącym Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, w ostatniej kadencji kieruję Komisją ds. Petycji.

Jako poseł jestem zaangażowany w prace Podkomisji ds. Osób Niepełnosprawnych oraz Parlamentarnego Zespołu ds. Osób Niepełnosprawnych.

Prowadziłem w Sejmie prace nad ratyfikacją przez Polskę Konwencji ONZ z 2006 r. o prawach osób z niepełnosprawnością.

W Komisji ds. Petycji prowadziłem prace m.in. nad ustawą umożliwiającą osobom głuchym uzyskanie prawa jazdy na ciężarówki oraz ustawą likwidującą próg dochodowy dla skorzystania przez rodziców lub opiekunów z ulgi w podatku PIT na dziecko z niepełnosprawnością.

Zgłosiłem w imieniu grupy posłów PO projekt ustawy likwidującej pułapkę rentową, aby renciści – zarówno z ZUS, KRUS oraz „mundurowi” – mogli pracować i zarabiać bez zagrożenia częściowym lub całkowitym zawieszaniem renty. Dzięki temu renciści (czyli osoby z niepełnosprawnością) będą mieć większe dochody, państwo będzie mieć większe wpływy z podatków i ze składek, a ZUS (oraz KRUS i inne organy rentowe) będzie mieć mniej biurokracji, a do tego na rynku pracy przybędzie tak potrzebnych pracujących.

Zostałem uhonorowany m.in. tytułem „Człowiek bez barier” w roku 2003 oraz Nagrodą im. Dra Macieja Lisa ufundowaną przez Rzecznika Praw Obywatelskich za działania służące obronie praw osób z niepełnosprawnością w roku 2015.

Z zawodu jestem radcą prawnym. Rodzina: od 34 lat jestem żonaty, mamy dwoje dzieci – obecnie dorosłych i samodzielnych (oboje ukończyli Politechnikę Wrocławską).

Marek Plura

Kandydat do Senatu z listy: KKW Koalicja Obywatelska PO .N iPL Zieloni

Okręg wyborczy nr 80 (OKW Katowice – obszar miasta na prawach powiatu: Katowice)

Niepełnosprawność narządu ruchu w stopniu znacznym, poruszam się na wózku z napędem elektrycznym

Jakie jest Pana doświadczenie życiowe i zawodowe?

Mam 49 lat. Jestem Katowiczaninem, Ślązakiem, katolikiem. Zawodowo jestem pedagogiem, psychoterapeutą, pracownikiem socjalnym. Jednak przede wszystkim jestem społecznikiem i regionalistą. Jestem szczęśliwym mężem i ojcem. Byłem katowickim radnym (przewodniczącym Komisji Polityki Społecznej), posłem na Sejm dwóch kadencji (przewodniczącym Podkomisji ds. Osób niepełnosprawnych) i posłem do Parlamentu Europejskiego (zyskałem tytuł najlepszego europosła w dziedzinie polityki społecznej i regionalnej). Jestem laureatem Orderu Uśmiechu oraz tytułów Człowiek Bez Barier i Superlodołamacz.

Jakie są Pana największe osiągnięcia w dotychczasowej pracy na rzecz osób z niepełnosprawnością?

• Szereg zmian w ustawach umożliwiający ratyfikację przez Polskę Międzynarodowej Konwencji o Prawach Osób Niepełnosprawnych,
• Ustawa o języku migowym,
• Europejski Akt o Dostępności Towarów i Usług,
• zmiany w Dyrektywie o pasażerach w transporcie kolejowym.

Co jest Pana priorytetem na następną kadencję w działaniach na rzecz osób z niepełnosprawnością?

• zniesienie kryterium dochodowego przy świadczeniu dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, tak jak przy tzw. „500+ na każde dziecko”, czy „13 emeryturze”;
• objęcie składką emerytalną osób niepracujących ze względu na konieczną opiekę nad całkowicie niepełnosprawnym członkiem rodziny przez cały czas tej opieki;
• rzeczywiste wdrożenie opieki dziennej dla opiekunów osób niesamodzielnych i opieki wytchnieniowe dla ich opiekunów;
• zrównanie świadczeń wszystkich opiekunów osoby niepełnosprawnej w rodzinie – wykonanie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego;
• przywrócenie indywidualnego kształcenia uczniów z niepełnosprawnościami na terenie szkoły;
• likwidacja tzw. „pułapki rentowej” – możliwość zarobkowania bez limitu zmniejszającego rentę (w tym r. socjalną);
• rozszerzenie ustawy o języku migowym na kolejne obszary życia społecznego;
• Polska bez barier architektonicznych do roku 2030 (w instytucjach i w transporcie publicznym);
• tworzenie warunków do możliwie samodzielnego życia poprzez indywidualne programowanie rozwoju i realizacja wsparcia osób z niepełnosprawnościami na poziomie powiatu, wynikiem czego będzie deinstytucjonalizacja, wzrost poziomu wykształcenia i zatrudnienia tych osób;
• powołanie Krajowej Rady Osób Niepełnosprawnych zgodnie z Kartą Praw Osób Niepełnosprawnych.

Przemysław Sobieszczuk

Kandydat do Sejmu z listy: KKW Koalicja Obywatelska PO .N iPL Zieloni

Okręg wyborczy nr 31 (OKW Katowice – część województwa śląskiego obejmująca obszar powiatu: bieruńsko-lędziński oraz miast na prawach powiatu: Chorzów, Katowice, Mysłowice, Piekary Śląskie, Ruda Śląska, Siemianowice Śląskie, Świętochłowice, Tychy), lista nr 5, pozycja nr 12

Od urodzenia zmagam się z rzadką chorobą genetyczną skóry Epidermolysis Bullosa EB – pęcherzowe oddzielanie się naskórka. Choroba powoduje powstawanie bez przyczyny lub pod wpływem najmniejszego urazu ran i pęcherzy na całej powierzchni ciała. Powoduje zrosty palców u dłoni i zwężenie przełyku. Choroba nie jest uleczalna, a jedynie można hamować jej skutki poprzez pielęgnację i stosowanie odpowiednich specjalistycznych opatrunków.

Jestem założycielem Stowarzyszenia na rzecz chorych na EB osób w Polsce. Pracuję zawodowo w HR w bankowości. Z wykształcenia jestem politologiem, z zamiłowania jestem mówcą motywacyjnym. Angażuję się społecznie na rzecz chorych i niepełnosprawnych, w tym szczególnie dzieci i osób z rzadkimi schorzeniami. Jednym z moich głównych priorytetów zawsze jest walka o Godne Życie i dostęp do leków i opatrunków dla chorych, tak jak ja, na pęcherzowe oddzielanie się naskórka (EB).

Za swoją działalność na rzecz chorych i niepełnosprawnych zostałem Człowiekiem bez barier 2018, zostałem przez Dzieci odznaczony jako Kawaler Orderu Uśmiechu, a także za pracę na rzecz niepełnosprawnych otrzymałem Lodołamacza Specjalnego oraz tytuł Mr. Disabled. W 2018 roku znalazłem się w publikacji „Lista Mocy – 100 najbardziej wpływowych Polek i Polaków z Niepełnosprawnościami w Polsce”.

Moim głównym celem na następną kadencję sejmu jest:

• Wprowadzenie w życie tzw. Planu dla Chorób Rzadkich, który ureguluje wszystkie dziedziny życia osób dotkniętych tymi schorzeniami i ich rodzin;
• Likwidacja tzw. Pułapki Rentowej, która jest barierą w podejmowaniu pracy przez Osoby z Niepełnosprawnościami;
• Powstanie Centrów Rehabilitacji i Domów Dziennego Pobytu dla Seniorów;
• Darmowe TAXI do Lekarza
• Równy dostęp do edukacji dzieci i młodzieży, w tym dzieci z niepełnosprawnościami;
• Nowoczesne narzędzia do edukacji;
• Likwidacja prac domowych (praca domowa tylko w szkole pod nadzorem Nauczyciela) i ciężkich tornistrów.

Magdalena Wójcik

Bezpartyjna kandydatka do Sejmu z listy: KW Prawo i Sprawiedliwość

Okręg wyborczy nr 27 (OKW Bielsko-Biała – część województwa śląskiego obejmująca obszary powiatów: bielski, cieszyński, pszczyński, żywiecki oraz miasta na prawach powiatu: Bielsko-Biała), lista nr 2, pozycja nr 5

Niepełnosprawność: przepuklina oponowo-rdzeniowa

Jakie jest Pani doświadczenie życiowe i zawodowe?

Mam 31 lat, pochodzę z Bielska-Białej. Z wykształcenia jestem anglistką, a z zawodu tłumaczem i lektorem języka angielskiego. Z racji tego, że jestem dość aktywną osobą, lubię sport. W czasach licealnych wyjeżdżałam na rozmaite zawody, głównie lekkoatletyczne, a w późniejszych latach trenowałam wyciskanie sztangi leżąc.

Jakie są Pani największe osiągnięcia w dotychczasowej pracy na rzecz osób z niepełnosprawnością?

Jestem członkiem Stowarzyszenia Integracyjnego Eurobeskidy oraz Fundacji Aktywnej Rehabilitacji, dzięki której uczestniczę jako instruktor w obozach aktywizujących osoby z urazami rdzenia kręgowego. Wspieram również akcje pomagające osobom z innymi niepełnosprawnościami.       

Dzięki uprzejmości Zrzeszenia Studentów Niepełnosprawnych Ad Astra, jakiś czas temu byłam jednym z uczestników Ogólnopolskiej Konferencji Studentów z Niepełnosprawnościami w Poznaniu.

W trakcie studiów byłam zarówno uczestnikiem, jak i tłumaczem na warsztatach muzyczno-teatralnych grupy z USA The Young Americans. Ich celem jest integracja osób zdrowych i niepełnosprawnych poprzez taniec, muzykę i śpiew.

Skok ze spadochronem – to było moje marzenie. Dzięki akcji „O skok do leku” mającej na celu wprowadzenie refundacji leku dla osób cierpiących na SMA (czyli rdzeniowy zanik mięśni) udało mi się je zrealizować, a lek jest refundowany. Byłam również tłumaczem na konferencji dotyczącej sprzętu rehabilitacyjnego.

Co jest Pani priorytetem na następną kadencję w działaniach na rzecz osób z niepełnosprawnością?

• Zabieganie o możliwość korzystania z usługi asystenta dla osób niepełnosprawnych w celu zapewnienia godnego, możliwie niezależnego życia oraz ochrony przed wykluczeniem społecznym i dyskryminacją.
• Współpraca z organizacjami pozarządowymi i wspieranie inicjatyw obywatelskich.
• Propagowanie aktywizacji i zdrowego stylu życia poprzez sport, a także profilaktykę zdrowotną.
• Wygaszanie różnicy poziomów chodnik-jezdnia.
• Obrona tradycyjnych wartości.
• Wspieranie polskich rodzin na wszystkich płaszczyznach życia.