Renta rodzinna, socjalna i 500+
Jestem opiekunem prawnym osoby całkowicie ubezwłasnowolnionej posiadającej pierwszą grupę inwalidzką. W posiadanym orzeczeniu o niepełnosprawności stwierdzono, na podstawie przedłożonych dokumentów oraz ocen własnych członków zespołu, uznaje się panią za osobę ze znacznym stopniem naruszenia sprawności organizmu trwale, niezdolną do pracy i wymagającą w celu pełnienia ról społecznych stałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Obecnie pobiera rentę rodzinną w wysokości 1874 zł. Moje pytanie, czy może się starać o rentę socjalną, której nigdy nie brała oraz czy należy się jej 500+?
Szanowny Panie,
Osoba z niepełnosprawnością może uzyskać prawo do renty socjalnej, jeśli spełnia poniższe warunki:
- jest osobą pełnoletnią tzn. ma ukończone 18 lat
- lekarz orzecznik ZUS / komisja lekarska ZUS stwierdzi, że osoba jest całkowicie niezdolna do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:
- przed ukończeniem 18 roku życia;
- w trakcie nauki (także podczas wakacji lub urlopu dziekańskiego): w szkole lub w szkole wyższej – zanim osoba skończyła 25 lat; w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej.
Jeżeli osoba ubiega się o rentę socjalną i jednocześnie jest uprawniona do renty rodzinnej, której wysokość nie przekracza 200% kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, to przysługuje jej prawo do obydwu tych świadczeń.
Więcej informacji znajdzie Pani na stronie ZUS oraz na naszym portalu.
Warto także skontaktować się bezpośrednio z ZUS i tam pytać o szczegóły dotyczące renty socjalnej, w Pana konkretnym przypadku. Podaję link do możliwych form kontaktu.
W kwestii świadczenia dla osób niesamodzielnych, informuję że 500+ przysługuje osobie, która jest całkowicie niezdolna do samodzielnej egzystencji. Musi zostać więc wykazane, iż osoba nie ma możliwości samodzielnie egzystować (potrzebna jest pomoc innych osób w związku z samoobsługą, poruszaniem się czy komunikacją, itp.). Lekarz orzecznik ZUS dokona oceny niesamodzielności i na tej podstawie wyda stosowne orzeczenie.
Zgodnie z ustawą z dnia 31 lipca 2019 r. o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji (Dz.U. 2019, poz. 1622), dotyczy ono osoby, która:
- ukończyła 18 lat oraz
- jest niezdolna do samodzielnej egzystencji oraz
- nie jest uprawniona do świadczenia pieniężnego finansowanego ze środków publicznych ( np. emerytury, renty, zasiłku stałego albo zasiłku okresowego o charakterze innym niż jednorazowe ani nie jest uprawniona do świadczenia z zagranicznej instytucji właściwej do spraw emerytalno-rentowych) , albo jest uprawniona do tych świadczeń, ale ich łączna wysokość brutto nie przekracza 1600 zł oraz
(z wyłączeniem renty rodzinnej przyznanej w okolicznościach, o których mowa w art. 68 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1270 i 2245 oraz z 2019 r. poz. 39, 730 i 752 tj. Dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione mają prawo do renty rodzinnej bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie do ukończenia 16 lat lub do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia), zasiłku pielęgnacyjnego oraz innych dodatków i świadczeń wypłacanych wraz z tymi świadczeniami na podstawie odrębnych przepisów przed dokonaniem odliczeń, potrąceń i zmniejszeń)
- ma polskie obywatelstwo, prawo pobytu lub prawo stałego pobytu w Polsce, jeśli jest obywatelem jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej albo Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, lub ma zalegalizowany pobyt w Polsce (jeśli jest obywatelem państwa spoza UE albo EFTA), oraz
- zamieszkuje w Polsce.
Niezdolność do samodzielnej egzystencji musi zostać stwierdzona orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji albo orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji, albo orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzystencji, albo orzeczeniem o całkowitej niezdolności do służby i niezdolności do samodzielnej egzystencji.
Posiadanie orzeczenia o niepełnosprawności wydanego przez powiatowy lub miejski zespół ds. orzekania o niepełnosprawności nie zastępuje powyższego orzeczenia.
W sprawie świadczenia uzupełniającego proszę zapoznać się z informacjami na stronie ZUS oraz na naszej stronie.
W razie pytań warto korzystać z możliwości jaką daje kontakt z ZUS.
Z uwagi na fakt, iż Pana zapytanie dotyczy w całości spraw obsługiwanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych ponownie zachęcam do kontaktu z ZUS, najlepiej bezpośredniej wizyty w Inspektoracie celem wyjaśnienia wszystkich kwestii związanych ze świadczeniami.
Z poważaniem,
dr Michał Urban, radca prawny