Wózek ręczny - sposoby opomiarowania

Wózek ręczny - sposoby opomiarowania

Głębokość siedziska 

Miara od najbardziej do tyłu położonego punktu ciała do zgięcia kolanowego, minus co najmniej 5 cm.

Wysokość oparcia

Mierzona od siedziska do szczytu oparcia pleców. Zależy od potrzeby i budowy anatomicznej pacjenta; możliwe jest pochylanie do tyłu.

Wysokość tyłu siedziska od podłogi

Pomiar wykonuje się od podłogi do tylnej krawędzi siedziska.

Ruchomy podnóżek 

Umożliwia unoszenie podudzia i układanie kończyny dolnej w wyproście w kolanie. Obniżenie podudzia umożliwia obracać wózek dookoła w mniejszej przestrzeni.

Szerokość siedziska

Pomiar siedziska dokonuje się poprzez zmierzenie miednicy w naj szerszym miejscu (po bocznych stronach ud na wysokości krętarzy) dodając ok. 4 cm. Dodatkowe 4 cm potrzebne są na zmieszczenie odzieży, zwłaszcza zimowej.

Obręcz 

Obręcz do ręcznego napędzania w ruch wózek wraz z kołem winny być ustawione po kątem względem pionu. Większe nachylenie poprawia stabilność i zwinność. Typowy dzienny wózek winien mieć trzy stopnie nachylenia.

Wysokość przodu siedziska od podłogi

Mierzona od zgięcia kolana do podeszwy stopy. Należy odjąć grubość ściśniętej poduszki przeciwodleżynowej. Następnie należy dodać ok. 5 cm na podnóżki. Nie dodaje się podnóżek gdyby wózek miałby być napędzany stopami.