Tarcza antykryzysowa dla pracodawców, ZAZ-ów i WTZ-ów

W projekcie ustawy mającej łagodzić skutki pandemii koronawirusa, zwanej tarczą antykryzysową, znalazły się rozwiązania wspierające pracodawców, zatrudniających osoby z niepełnosprawnością oraz m. in. ZAZ-y czy WTZ-y.

W piątek 27 marca Sejm zajmie się projektem Ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw.

Ustawa wprowadza następujące zmiany:

Zakłady Aktywności Zawodowej

Jeśli z przyczyn związanych z zagrożeniem koronawirusem, ZAZ zawiesi działalność bądź zmniejszy przychody ze swojej działalności, będzie mógł ubiegać się z PFRON-u o rekompensatę poniesionych kosztów płacy względem zatrudnionych pracowników z niepełnosprawnością. Ustawa zapewnia, że dofinansowanie ze środków PFRON kosztów uczestnictwa w ZAZ nie ulegnie obniżeniu.

Wniosek o rekompensatę we właściwym oddziale PFRON należy złożyć do 30 dni od dnia wypłaty wynagrodzeń pracownikom. Rekompensata wypłacona będzie przez PFRON w ciągu 14 dni.

Dofinansowanie do kosztów uczestnictwa w ZAZ ze środków PFRON nie ulegnie obniżeniu w związku z zawieszeniem ich działalności w kontekście zagrożenia COVID-19. Podobnie jak w sytuacji zawieszenia działalności WTZ z tego powodu, jego finansowanie również nie ulegnie zmianie.

„Przy założeniu, że średni koszt zatrudnienia pracowników zatrudnionych na 0,55 i 0,80 etatu wynosi 2114,42 złotych policzony od minimalnego wynagrodzenia za pracę, koszt rozwiązania wyniesie ok. 10 mln zł. Liczba niepełnosprawnych pracowników w zakładzie aktywności zawodowej wynosi 5253. Do wyliczeń przyjęto udzielenie rekompensaty za 30 dni. Rekompensata wypłacona będzie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych” – czytamy w Ocenie Skutków Regulacji (OSR) projektu.

Centra i kluby integracji społecznej

Jeśli działalność centrów i klubów integracji społecznej zostanie zawieszona w związku z zagrożeniem koronawirusem, ich dofinansowanie nie zmieni się. Uczestnikom centrum integracji społecznej przysługuje świadczenie integracyjne w pełnej dotychczasowej wysokości, za czas zawieszenia zajęć w wysokości zasiłku dla bezrobotnych.

Ośrodki wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi otrzymają od wojewody miesięczną kwotę dotacji na pokrycie bieżących kosztów ich prowadzenia.

Środowiskowe domy samopomocy i kluby samopomocy także otrzymają dotację z budżetu państwa na pokrycie miesięcznych kosztów utrzymania.

PFRON

Projekt ustawy potwierdza wzrost dofinansowań do pensji pracowników z niepełnosprawnością:

Kwota dofinansowania dla pracowników:

• ze stopniem znacznym wzrośnie o 150 zł i wyniesie 1950 zł (obecnie 1800 zł) dla pracownika zatrudnionego na 1 etat.
• ze stopniem umiarkowanym wzrośnie o 75 zł i wyniesie 1200 zł (obecnie 1125 zł) dla pracownika zatrudnionego na 1 etat.
• ze stopniem lekkim pozostanie na tym samym poziomie co obecnie – 450 zł.

Zwiększą się także kwoty dofinansowania do wynagrodzeń pracowników z tzw. schorzeniami szczególnymi (02-P, 06-E, 01-U, 04-0 – tylko ze stopniem znacznym lub umiarkowanym i 12-C) z 600 zł na:

• dla osoby ze stopniem lekkim 600 zł (bez zmian), kwota łączna to 1050 zł (cały etat),
• dla osoby ze stopniem umiarkowanym z 600 zł wzrośnie na 900 zł, łącznie kwota dofinansowania będzie wynosiła 2100 zł (cały etat),
• dla osoby ze stopniem znacznym z 600 zł wzrośnie na 1200 zł, łącznie kwota dofinansowania będzie wynosiła 3150 zł (cały etat).

„Rozwiązanie będzie skutkować zwiększeniem wydatków z budżetu PFRON o 217 mln zł w 2020 r., biorąc pod uwagę wejście w życie w drugim kwartale 2020 r., 356 mln zł w 2021 r. i po 395 mln zł w kolejnych latach” – czytamy w OSR.

Ustawa daje też możliwość prezesowi zarządu PFRON dokonywania przesunięć w planie finansowym Funduszu oraz finansowanie nowych nieprzewidzianych w nich uprzednio zadań. Takie przesunięcia mogą być niezbędne w sytuacji zagrożenia COVID-19.

Uwaga, nowy przepis

Ustawa dodaje nowy przepis, zgodnie z którym od 8 marca 2020 r. nie dłużej jednak niż do upływu 6 miesięcy od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii w Polsce, kwota do 20 proc. środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub zakładowego funduszu aktywności (lub 20 proc. zwrotów na te fundusze) może być przeznaczona na:

1. utrzymanie zagrożonych likwidacją miejsc pracy osób niepełnosprawnych;
2. wynagrodzenia lub pomoc bytową dla osób niepełnosprawnych będących:
3. pracownikami,
4. wykonawcami pracy nakładczej,
5. innymi osobami niż wymienione w lit. a i b, świadczącymi pracę na rzecz dysponenta zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub zakładowego funduszu aktywności,
6. niepracującymi osobami niepełnosprawnymi będącymi byłymi pracownikami dysponenta zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub zakładowego funduszu aktywności.
7. inne wydatki niezbędne do zapewnienia ciągłości zatrudnienia i rehabilitacji osób niepełnosprawnych, w tym do zapewnienia ciągłości działalności dysponenta zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub zakładowego funduszu aktywności.

Zapisy ustawy pozwalają w okresie od marca 2020 r. nie dłużej niż do upływu 6 miesiąca od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, by pomoc udzielana od marca do grudnia 2020 r. pracodawcom w trudnej sytuacji ekonomicznej była pomocą publiczną.

Ustawa stawia na ratowanie miejsc pracy przedsiębiorców i nie obarczanie ich kosztami zastosowania ulg w spłacie zobowiązań na rzecz PFRON.  Stąd w okresie od 8 marca 2020 r. nie dłużej jednak niż do upływu 6. miesiąca od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii – nie stosuje się przepisów ustawy o rehabilitacji mówiących o zwolnieniu z opłaty prolongacyjnej przy rozpatrywaniu wniosków o odroczenie lub rozłożenie na raty należności w tym okresie. Przedsiębiorcy nie zapłacą też opłaty dodatkowej ani odsetek w tej sytuacji.

Świadczenie postojowe

Ustawa przewiduje jednorazową wypłatę dla osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą oraz osób wykonujących pracę na podstawie umów cywilnoprawnych, tzw. świadczenie postojowe.

Przysługiwać będzie w wysokości 80 proc. minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w 2020 r. (2080 zł). Nie będzie podlegać oskładkowaniu i opodatkowaniu ze względu na jego socjalny charakter. Świadczenie będzie skierowane do osób, które nie posiadają innego tytułu do ubezpieczeń społecznych.

Ustawa wskazuje, że jeśli świadczenie postojowe będzie nienależnie pobrane, będzie możliwe potrącenie kwoty tego świadczenia z renty lub emerytury osoby, która je pobrała.