Świadczenie 500 plus

Dzień dobry,

moja sąsiadka ma syna w przedziale wiekowym około 30 lat i który ma nadwagę ciała waga okolo110 kg. Komisja orzekła częściową niezdolność do pracy .Czy w państwa opinii tej osobie przysługuje świadczenie 500 plus? Syn, aby móc mieć zapewniony bezpłatny dostęp do służby zdrowia musi w terminie miesiąca stawiać się do Pup aby zachować status osoby bezrobotnej.Czy jest możliwość zwolnienia z takiego obowiązku osobę z częściową niezdolnością?

Szanowna Pani/Szanowny Panie,

kwestia czy dane schorzenie powoduje, iż ktoś jest niezdolny do samodzielnej egzystencji (co jest jednym z warunków uzyskania świadczenia uzupełniającego tzw. 500 plus, o które jest pytanie) to generalnie kwestia medyczna, a nie prawna. Od orzeczenia lekarza lub Komisji lekarskiej ZUS, można złożyć stosowne odwołanie, o czym dana osoba powinna zostać pouczona na przedmiotowym orzeczeniu.

            Jak stwierdził Sąd Apelacyjny w Poznaniu w uzasadnieniu do wyroku z dnia 1 sierpnia 2018 r. sygn. akt III AUa 612/17  - „Niezdolność do samodzielnej egzystencji występuje nawet wtedy, gdy osoba całkowicie niezdolna do pracy może wypełniać niektóre z elementarnych czynności życiowych we własnym zakresie, np. zje posiłek przygotowany przez inną osobę, o ile w pozostałym zakresie jest pozbawiona praktycznej możliwości egzystowania w humanitarnych warunkach bez koniecznej stałej lub długotrwałej pomocy ze strony osoby drugiej. Termin "niezdolność do samodzielnej egzystencji" zdefiniowany w art. 13 ust. 5 u.e.r.f.u.s. oznacza spowodowaną naruszeniem sprawności organizmu konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy drugiej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych. Pojęcie to ma, zatem szeroki zakres przedmiotowy. Trzeba przy tym odróżnić opiekę oznaczającą pielęgnację, czyli zapewnienie ubezpieczonemu możliwości poruszania się, odżywiania, zaspokajania potrzeb fizjologicznych, utrzymywania higieny osobistej itp., od pomocy w załatwianiu elementarnych spraw życia codziennego, takich jak robienie zakupów, uiszczanie opłat, składanie wizyt u lekarza. Wszystkie powyższe czynniki łącznie wyczerpują treść terminu "niezdolność do samodzielnej egzystencji”. Do czynności zabezpieczających samodzielną egzystencję człowieka nie należą wyłącznie tzw. czynności samoobsługi jak mycie się, ubieranie, samodzielne jedzenie posiłków, ale również nabywanie żywności, przyniesienie jej do domu, ogrzewanie mieszkania, przynoszenie w tym celu wiader z węglem, podstawowe prace porządkowe, niewymagające wysiłku fizycznego i prac na wysokości.”

Warto sprawę skonsultować bezpośrednio z prawnikiem w tym celu można skontaktować się z jednym Centrów Integracji, które siedziby są w: Gdyni (tel: 505 606 776) , Warszawie (tel.: 505 602 517) i Zielonej Górze (tel.: 570 066 206). Można także skorzystać z punktu nieodpłatnej pomocy prawnej (jeżeli nie stać Panią/Pana na poradę) - w każdym powiecie w Polsce działają punkty nieodpłatnej pomocy prawnej. W załączeniu przesyłam link do odpowiedniej wyszukiwarki ze strony Ministerstwa Sprawiedliwości: https://darmowapomocprawna.ms.gov.pl/pl/mapa-punktow/

Grzegorz Jaroszczyk, prawnik