„Człowiek bez barier” 2007 wybrany

Już po raz piąty przyznano tytuł „Człowieka bez barier” – nagrodę w konkursie magazynu „Integracja”. Zwyciężczynią jubileuszowej edycji konkursu została prof. Ewa Nowicka-Rusek.

Małżonka Prezydenta RP, Maria Kaczyńska

Uroczystość, prowadzoną przez Olgę Bończyk i Michała Olszańskiego, rozpoczęła Małżonka Prezydenta RP, Maria Kaczyńska, patronka honorowa konkursu:

- Chciałabym wszystkim Państwu serdecznie pogratulować wybitnych osiągnięć, tego, że macie swoje własne pasje. Państwa działalność jest przykładem dla innych, pokazuje jak należy działać w środowisku otwartym. Uczą Państwo innych bycia tolerancyjnym. Dzięki temu Państwa działalność sprzyja rozwojowi komunikacji społecznej i pokazuje, że można wiele osiągnąć mając silną wolę i pozytywne nastawienie do życia.

Małżonka Prezydenta RP Maria Kaczyńska oraz Rzecznik Praw Obywatelskich Janusz Kochanowski

Patronem merytorycznym konkursu był Rzecznik Praw Obywatelskich, Janusz Kochanowski:

- Konkurs "Człowiek Bez Barier" uważam za jedną z najszlachetniejszych i najbardziej użytecznych inicjatyw. Przede wszystkim dlatego, że wydobywa on na światło dzienne to, co jest w człowieku szczególnie piękne i ważne: wiarę w sens życia, w sens tworzenia i współdziałania z innymi ludźmi. 

Laureatką tytułu "Człowiek Bez Barier 2007" została prof. Ewa Nowicka-Rusek. Jest profesorem dr. hab. antropologii społecznej na Uniwersytecie Warszawskim (Wydział Socjologii i Antropologii), oraz kierownikiem Zakładu Antropologii Społecznej. Wykłada też w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej. Od 1994 r. jest członkinią Komitetu Nauk Etnologicznych.

To, że nie widzi, w niczym nie przeszkadza jej prowadzić aktywne życie zawodowe i prywatne. Jak sama mówi, to, że jest niepełnosprawna, nie definiuje jej życia. Przede wszystkim jest człowiekiem, kobietą, matką, naukowcem, przyjacielem itd., a to, że jest niepełnosprawna to dopiero na 10. czy 24. miejscu.

Syn prof. Nowickiej w rozmowie z dziennikarzami

W imieniu Pani profesor statuetkę odebrał jej syn. Ona sama nie mogła przyjechać na uroczystość. Właśnie jest w Himalajach, na kolejnej wyprawie naukowej.

W tym roku po raz pierwszy przyznano wyróżnienie specjalne dla osoby, która nie pochodzi z Polski, ale wiele zrobiła dla osób niepełnosprawnych w naszym kraju. Otrzymała je Jane Cordell, pierwsza sekretarza Ambasady Brytyjskiej w Warszawie.

Jane Cordell odbiera wyróżnienie

- Jako dyplomata jestem tu tylko dwa lata, a widzę, jak szybko zmienia się w Polsce sytuacja osób niepełnosprawnych. Miałam przyjemność współpracować z kilkoma senatorami i posłami, oraz z organizacjami pozarządowymi, i widzę jaka jest chęć do pracy i jak wszyscy doceniają wagę tego procesu. Jeszcze jest długa droga przed nami, wyzwanie jest ogromne. Ale jeśli nam się uda, to będzie to warte tego wielkiego wysiłku.

Ludzie niepełnosprawni są atutem i wartością na rynku pracy. Wiem, że często są postrzegani jako ciężar, ale to nie jest prawdą, szczególnie teraz, gdy praca w większości nie jest fizyczna. Liczą się inne zdolności, np. niepełnosprawni często muszą przełamywać bariery by studiować, żyć niezależnie, by zdobyć szacunek. Oznacza to, że nawet młodzi mają duże doświadczenie w rozwiązywaniu problemów.

Niepełnosprawni muszą się nauczyć jak skutecznie negocjować, bo nie mają innego wyboru. Często zależą od innych, tak jak ja - od mojej asystentki. Dlatego uczą się ufać ludziom i rozumieją konieczność i wartość pracy z innymi. Niepełnosprawni budują mosty, mają szersze perspektywy - jestem przekonana, że to są umiejętności cenione przez pracodawców. Jeśli system gwarantuje proste i właściwe rozwiązania, to tacy ludzie bardzo chętnie są zatrudniani. 

Wyróżniony Bogdan Dąsal oraz prowadzący galę Olga Bończyk i Michał Olszański

W imieniu Anny Krupy, wyróżnionej w konkursie, statuetkę odbiera siostra laureatki

Piotr Pawłowski, Prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji:
- Każda edycja Konkursu „Człowiek bez barier” cieszy się olbrzymim zainteresowaniem. Także w tym roku otrzymaliśmy ponad czterdzieści zgłoszeń osób, których dokonania budzą podziw i szacunek, stanowiąc najlepszy dowód na to, że niepełnosprawność nie oznacza bierności ani wycofania z życia społecznego czy zawodowego. Najlepszym tego przykładem są osiągnięcia tegorocznej laureatki – cenionej antropolog społecznej i wieloletniego wykładowcy akademickiego. Piąta edycja naszego konkursu to także doskonały czas na podsumowania, dlatego z tej okazji wydajemy publikację przedstawiającą sylwetki laureatów wszystkich edycji, która – jak mamy nadzieję - będzie inspiracją nie tylko dla osób niepełnosprawnych.

Wspólne zdjęcie laureatów

Tytuł „Człowiek bez barier” jest przyznawany osobie pełnoletniej, która mimo niepełnosprawności: odnosi sukcesy w biznesie, jest uznanym artystą, wybitnym sportowcem, liderem społeczności lokalnej, cenionym specjalistą lub znakomitym organizatorem. Celem konkursu jest nagradzanie osób, których życie zawodowe i społeczne może stać się wzorem postępowania dla innych.


Wyróżnienia w konkursie „Człowiek bez barier” 2007 otrzymali:

Nagroda główna

Prof. Ewa Lidia Nowicka-Rusek jest profesorem dr. hab. antropologii społecznej na Uniwersytecie Warszawskim (Wydział Socjologii i Antropologii) oraz kierownikiem Zakładu Antropologii Społecznej. Wykłada również w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej. Od 1994 r. jest członkinią Komitetu Nauk Etnologicznych. Pomimo iż nie widzi, nie przeszkadza jej to w pracy naukowej. Od lat prowadzi seminaria dotyczące problematyki kontaktów międzykulturowych i międzyetnicznych oraz akulturacji. Organizuje też badania terenowe, których jest aktywną uczestniczką - m.in. wśród Indian i rdzennych narodów syberyjskich. Zdobyła wiele nagród i wyróżnień, m.in. nagrodę Ministra Edukacji Narodowej za rozprawę doktorską i habilitacyjną (1970 r. i 1979 r.) oraz nagrodę Ministra Edukacji Narodowej za podręcznik antropologii „Świat człowieka – świat kultury” (1992 r.). Poznaj sylwetkę prof. Ewy Nowickiej.

Wyróżnienie specjalne

Jane Cordell. Pierwsza Sekretarz Ambasady Wielkiej Brytanii w Warszawie swobodnie rozmawia po polsku. Jest osobą niesłyszącą, ale w rozumieniu ludzi pomagają jej anglojęzyczni lipspeakerzy („mówiący ustami”). Jest ich sześcioro. Przyjechali za Jane z Wielkiej Brytanii, mają podpisany kontrakt z ambasadą. Pracują na zmianę.
15 lat temu przestała słyszeć. Brytyjscy lekarze rozkładali ręce. Dla Jane to straszny cios. Była muzykiem. Przez rok grała na profesjonalnym poziomie. Zaczęła uczyć cudzoziemców języka angielskiego. Potem została wydawcą materiałów do nauki tego języka dla cudzoziemców w firmie Cambridge. Jak mówi, było to zajęcie przyjazne dla osób niesłyszących. Tak samo jak korespondencyjne nauczanie angielskiego, do czego zabrała się później. Za jedno z największych osiągnięć uważa napisanie wówczas książki do nauki angielskiego Cambridge Business English Activities.
Pierwszy raz Jane była w Polsce w 1986 roku z orkiestrą. Grała na altówce. Ponownie przyjechała w 1990 roku, by przez następne cztery lata uczyć języka angielskiego. Pracowała w Gliwicach i Elblągu. To wtedy zaczęła uczyć się polskiego. Do służby dyplomatycznej trafiła przez ogłoszenie prasowe w 2001 roku. Od 2006 roku jest w Polsce na czteroletnim kontrakcie w ambasadzie w Warszawie. Zajmuje się m.in. polityką zagraniczną, sprawami bezpieczeństwa, prawami człowieka i sprawami wewnętrznymi naszego kraju. Polubiła Polskę tak bardzo, że w czerwcu 2007 roku wzięła tu ślub, choć mąż nie jest Polakiem (O Jane Cordell czytaj w „Pracy” 3/2007, dodatku „Integracji” 2/2007).

Wyróżnienia w Konkursie Człowiek bez barier 2007 otrzymali:

Waldemar Cichoń. Niewidomy rzeźbiarz pracujący w drewnie, kamieniu, ceramice, brązie, tworzący plakietki, statuetki, rzeźby gabinetowe, wystawiennicze, projekty monumentalne, instalacje i rzeźby w śniegu. Jego prace znajdują się w prywatnych i muzealnych zbiorach, w Polsce i za granicą. Jest laureatem m.in. Grand Prix IV Biennale Sztuki Gdańskiej. Brał też udział w Międzynarodowych Konkursach Rzeźby w Śniegu i w Olimpijskim Festiwalu Sztuki w 1988 roku w Calgary w Kanadzie. Studiował w pracowni rzeźby prof. Duszeńki w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku. Obronił doktorat na macierzystej uczelni. Ostatnio zafascynował się budową pomnika Fromborskiej Penelopy. Dzięki niemu wciąż działa znana i ceniona Galeria EL – Waldemar Cichoń jest członkiem jej Rady Programowej.  Poza rzeźbą jego pasją jest muzyka. Świetnie gotuje i lubi poznawać wina w miejscach ich powstawania.  Artysta ma córkę i syna, absolwentów filologii angielskiej. 

Bogdan Dąsal. Pełnomocnik Prezydenta Krakowa ds. Osób Niepełnosprawnych od 2001 roku. Magister ekonomii Akademii Ekonomicznej w Krakowie.  Od wypadku jeździ na wózku, aktywnie działa w organizacjach osób niepełnosprawnych. Współtworzył m.in. Ogólnopolski Związek Inwalidów Narządu Ruchu, Fundację Aktywnej Rehabilitacji oraz Małopolski Sejmik Osób Niepełnosprawnych. Od 2000 roku organizuje integracyjny Tydzień Osób Niepełnosprawnych „Kocham Kraków z wzajemnością”. Jeździ na nartach w poznańskim klubie „Start”, uprawia szermierkę, założył sekcję szermierki dla ludzi na wózkach przy Krakowskim Klubie Szermierzy, a także Polskie Stowarzyszenie Nurków Niepełnosprawnych (nurkują w Chorwacji). Uczestniczy w krakowskich maratonach, m.in. wielokrotnie w „Cracovia Maraton”.  

Anna Krupa. Od września 2006 roku pracuje jako nauczycielka języka angielskiego w Czerwiennem k. Czarnego Dunajca, w Integracyjnej Szkole Podstawowej im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Uczy klasy liczące po kilkanaścioro uczniów. Ma wsparcie nauczyciela wspomagającego. W prowadzeniu lekcji pomaga jej też mama jednej z uczennic (Anna urodziła się bez rąk). Pracę w szkole traktuje jako wyróżnienie i dowód zaufania. Mieszka w Piekielniku, dużej wsi w gminie Czarny Dunajec. Studiuje na Polish Open University w Krakowie. Obronę pracy licencjackiej Anna przewiduje na styczeń 2008 roku.  Przez kilka lat najwspanialszym wydarzeniem w życiu Anny Krupy był skok spadochronowy, oddany w 2004 roku. Teraz, od 26 września 2007 roku, kiedy urodziła córeczkę Emilię Marię, to ona jest dla Anny najwspanialszym darem losu (więcej o Annie Krupie).  

Radosław Pytelewski. Przez siedem lat stworzył około 3500 prac. Maluje farbami olejnymi, akwarelowymi, akrylowymi, rysuje długopisem, markerem, kredkami, pastelami, tworzy kolaże, łącząc wycinki z gazet, czasem dokłada do obrazów plastelinę. Pracuje na papierze, kartonie, płótnie, rzeźbi w drewnie i glinie. Lubi historyczne malarstwo, interesuje się historią średniowiecza i obu wojen światowych. Inspirują go sny i marzenia. W zawodówce zdobył zawód cukiernika-piekarza. Mieszka w Domu Pomocy Społecznej (DPS) w Nowym Miszewie, w którego pracowni plastycznej rozkwitł jego talent. Po kilku miesiącach instruktorka nie mogła uwierzyć, że osiągnął taki poziom. Chętnie poznaje nowe techniki. Niektóre obrazy uzupełnia elementami z plasteliny lub kartonu, czasem nie poprzestaje na malowaniu na płótnie, ale wychodzi z farbami na ramę obrazu, powiększając w ten sposób jego powierzchnię. W DPS część jego obrazów stoi na sztalugach, część w rzędach przy ścianach. W korytarzach wisi ich ponad 150. Zdarza się, że cudzoziemcy przyjeżdżają do Miszewa i kupują obrazy Radka. Z tego powodu zaczął nawet uczyć się angielskiego. Prace Radka były wyróżnione w Międzynarodowym Konkursie Plastycznym Fundacji Rozwoju Przedsiębiorczości, zdobyły III nagrodę i wyróżnienia w konkursie PFRON. Dostał propozycję zrobienia scenografii do przedstawienia. Fotografuje. Ma medale i dyplomy z zawodów pływackich, tenisa stołowego i piłki nożnej. Prowadzi zajęcia plastyczne z dziećmi.

***
Z okazji V edycji konkursu wydany został okolicznościowy album „Człowiek bez barier. Sylwetki laureatów konkursu z lat 2003-2007”. Album ten jest inspirującą opowieścią o ludziach aktywnych zawodowo i społecznie. Przedstawia historie, które pozwolą na nowo odkryć ludzkie możliwości.

***

Organizator konkursu:

Projekt dofinansowany przez:

Patronat medialny:

Współpraca: